Uzanan el annesi Melek Hanımdı.
"Hadi kızım." demesiyle birlikte adımları sonuç buldu ve koşmaya başladı. Doruk'la birlikte kucağında küçük bir kız vardı en önde. Gülüşü dillere destan bir minikti. Önce onlara sarıldı.
Sarılmasıyla birlikte onu dört gözle bekleyen herkes bu sarılmayı büyüttü ve büyük bir topluluk oluşturdu.
Bu gördüğü kabusların arasında ona ilaç gibi geldi. Gözlerini odaya alınırken açabilmişti.
Dorukhan'dan
"Ne zaman görebiliriz doktor bey?"
"Acele etmeyin, telaşınızı anlayabiliyorum. Kolay bir ameliyat olmadı bizim için. Sabrınız için teşekkürler. Hilal Hanım şu anda odasına çıkacak. Dilerseniz içinizden iki kişi onu görebilir. Odayı kalabalık tutmazsak daha iyi olur. Sizlerden ricam ona ameliyatla ilgili soru sormayın, sanki hiçbir şey yokmuş gibi konuşun. Kötü atmosferi dağıtırsak daha çabuk atlatacaktır süreci."
"Biz teşekkür ederiz asıl. Detayları konuşmak için geleceksiniz değil mi?"
"Tabi. Bu geceyi tetkiklerin sonuçları ve durum için hastanede geçirmesi önemli. O yüzden ona birinin refakat etmesi gerek. Bunu zaten aranızda kararlaştırırsınız. Geçmiş olsun hepimize." deyip ilerledi doktor ve ekibi.
"Ben kalıyorum itiraz yok." dedi Doruk.
Kimseden farklı ses çıkmadı. Ve onay alındığı gibi koşmaya başladı Doruk.
"Oğlum beklesene ya! Çocuk yok tabi peşinde koşuyon deli danalar gibi!" diye söylendi Necip kucağında Alper'le.
Asansörün tuşunu adeta sökerek getirmeyi başaran Doruk "Hadi abicim işimiz gücümüz var hızlı olun biraz." deyince kapıda öldürücü bakışlarıyla Hasan baba belirdi.
"B-b-baba. Ben seni şimdi arayacaktım bak. Ne zaman geldin?"
"Akaretler'deydim. Hastane atmosferini pek sevmem de. Kafam dağılsın diye turladım işte biraz."
"İyi yapmışsın. Benim içim rahat etmezdi, göndermeye çalıştılar ama dinlemedim."
Asansörün kapısı aheste aheste açılırken büyüklere hürmet diyen Doruk koşturamadı tabi.
Dorukhan'dan
İçim öyle bir dolu ki patlasam yine boşalmaz. Ama aşırılık çıkarmamak lazım.
"C-118 baba."
"Girelim bakalım. Güzeller güzeli hanımefendiler nasıllarmış."
Hilal'den
Aman aman nereye geldim, neresi burası lan, daha demin rüyadaydım.
Şaka bir yana çok zordu. Başım hala çatlıyor diyemem çünkü çok hissedemiyorum orasını.
Gözlerim yavaş yavaş açılıyor gibiydi ama benim mütüş adamların sesleri çıkana kadar uyanasım gelmedi.
Hatta biraz numara çektim.
"Küçükhanım müsaitseniz sizi biraz rahatsız etmek istiyoruz." diyerek kapıdan başını uzattı babam.
"Ne demek gelin tabi." dedim normal biçimde.
Doruk da hemen arkasından gelmişti ve gözlerinden kalpler fışkırıyordu resmen.
Ah canım yaaa. Ben şimdi seni nasıl yusuf yusuf ettireceğim ya?
"Ah Doktor Bey de gelmiş. Doğru söyleyin lütfen bu sefer son serum değil mi? Kablolardan aküye döneceğim az kaldı."
"Doktor mu? Kızım Doruk ya o. Ne verdiler de bu hale geldi bu?" deyip elini yüzüme doğru salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
delight • Dorukhan Toköz
Fanfiction"Seninle gelen her şeyi seviyorum kadın." D.T. "Sana kattığım her şeyi seviyorum adam." H.Ç.
