.දහසය:- සතුට✧ (Final)

188 27 179
                                    

A/N

ජිංගි චිකා ජිංගි චිකා..
මේක අදින් ඉවරාායී!!!

සතුටුයි නෙහ්?
මම ඩම්නෝ මටත් ෆට්ට ලෙස ෂටුටූයීඊඊ!!!💃🏻💃🏻💃🏻

★★★

Jin Young's POV

"ආ ලේඩීස් ඇන්ඩ් ජෙන්ට්ල්මන්ස්.., මොකෝ වෙම්නෙ මේ..?" ඒ ගෑනු කටහඬ ආපු දිහාවට අපි හැරුණෙ ඉබේට ම..

මේ කවු ද..?
දැකල හුරුයි වගේ ඒත්..

ෂුවර් නන් නෑ..

ඒත් මගෙ සැකේ Seo Ha තහවුරු කළා ම පුදුම හිතුණා.

"ඔ~ Mi Jin-ah..!" එයාගෙ ඇස් දෙක සතුටින් දිලිසෙනව.. එයා පවුලෙ අයවත් අඳුරගෙන ද ඉඳල තියෙන්නෙ..?
මං කාටවත් නොපෙනෙන්න පොඩි සුසුමක් හෙළුවා. කොහොමත් මා ව පේන තරම් මානසිකත්වෙක ඒ කවුරුත් හිටියෙත් නෑ..

"ඔන්නීඊඊඊඊඊ!!!!" Mi Jin නංගි පැනපු ගමන් Seo Ha ව බදාගත්තෙ කෑ ගහගෙන.. Seo Haත් ආපිට බදාගෙන පැද්දෙන්න ගත්තා. ඔව් ඉතින්.., කාලෙකින්නෙ දැක්කෙ.. මා ව අඳුරගන්න පුළුවන් වෙයි ද..? එයාගෙ ඔප්පා නං අඳුරගත්තා.

දෙන්න අතෑරියට පස්සෙත් නංගි ම යි කියවන්න ගත්තෙ.

"ඔන්නි ඔන්නි ඔන්නි.. ගො-ඪක් තියෙනෝ ඔයත් එක්ක කියවම්න.."

"අනෙ පලෑම්න. මේ පෙරේදත් කෝල් කරල පැයකට එහා කියෙව්වෙ. තව මොනා ද..?" Seo Ha නංගිත් එක්ක එච්චර කිට්ටු ද..? එයා මෙහෙම හැසිරෙන එක හරි වෙනස් මට. ඒත් මේ මෝඩ මම ඒ වෙනසටත් ආස වෙලා... ශිට්! ඇයි ඔයා මෙහෙම කරන්නෙ..?
මට එහෙම කියන්නවත් බෑනෙ දැන්.

"ඉද්දකින් ඉතරක් ඉඳල ඉඳල ඇවිත් දැක්ක මුල් ම පාර කිව්ව එකක්. අපරාදෙ දැක්කෙ නෑ වගේ යම්න තිබ්බෙ.." නංගි මූණත් නාළු කරන් කියවනව. එයත් ගොඩක් ලොකු වෙලා; වෙනස් වෙලා.. දැන් ලස්සනයි. එයාවත් මට මතක අවුරුදු 13ක පොඩි කෙල්ලක් විදියට විතරයි. එයාගෙ දෙමාපියො වෙන්වුණාට පස්සෙ අපි නෑදෑයො එක්ක තිබ්බ බැඳීමත් අඩු වුණා.. දැන් නං හොඳයි ඉතිම්.. ඒත් අන්තිමට එයාව දැක්කෙ අවුරුදු 9කට 10කට කලින්.

"ඉතිම් ඇයි ආවෙ.? එහෙම්ම ම යන්න තිබුණනෙ.." Seo Haත් අතාරින පාටක් නෑ. මං විහිළුවක් ඇද්දොත් ඇරෙන්න මාත් එක්ක ඔහොම කට ගහගන ඇවිත්වත් නෑ එයා. ඇත්තට ම.., අවුරුදු 2ක් තිස්සෙ වෙච්ච දේක හරයක් නෑ..

STAY | PJM ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈWhere stories live. Discover now