မရဏလမ္းသို႔ ခရီးစျခင္း,
"အိမ္ရွင္တို႔ အိမ္ရွင္တို႔......,ဗ်ိဳ႕ အိမ္ရွင္တို႔....."
ေခၚသံေၾကာင့္ ရတီလည္း အပင္ေရေလာင္းေနရာမွ ေရပိုက္ကိုခ်ကာ အသံလာရာသို႔ ေလွ်ာက္ လာလိုက္သည္။
ၿခံေရွ႕တြင္ ေတြ႕လိုက္ရသည္က အသက္ႀကီးႀကီး ခပ္ဝဝ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ အရပ္ရွည္ ရွည္ ဗလေတာင့္ေတာင့္နဲ႕ လူတစ္ေယာက္....။
အသက္ႀကီးႀကီးလူက ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကားကားႏွင့္ လြယ္အိတ္ကို လဲ လြယ္ထားကာ ေခါင္းအထက္တြင္လည္း သဘက္တစ္ထည္ကို ေပါင္းထားေသးသည္။
ေအာက္ခံ လည္ကတုံးအျဖဴေပၚမွ တိုက္ပုံကို ထပ္ဝတ္ထားသည္။ ထိုလူ၏ ပုံသ႑ာန္ မွာ ေဆးဆရာတစ္ေယာက္ႏွင့္ပင္တူေနသည္။
သူ႕ေဘးတြင္ ပါလာသူကေတာ့ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အစိတ္အ႐ြယ္ ဗလေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားတစ္ေယာက္ပုံစံပင္။ ထိုလူက ဝါးခေမာက္ကို ေဆာင္းထားသည္။
ရတီလည္း ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကို အကဲခတ္ရင္း ၿခံတံခါးနားသို႔ အေရာက္ လွမ္းေမးလိုက္သည္။
" ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႔လဲရွင့္..."
ထိုအခါ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႕လူႀကီးကပင္ ေျဖေလသည္။
"ဦးႀကီးတို႔က ေမာင္မင္းေအာင္နဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါ နယ္က လာၾကတာပါ ။ "
ရတီလဲ ၿခံတံခါးဖြင့္ေပးကာ......
"ဟုတ္ကဲ့ .....ႂကြပါရွင့္ ကိုကို အိမ္မွာရွိပါတယ္ "
ဧည့္ခန္းထဲေရာက္ေသာ္
" ဦးႀကီးတို႔ ခဏေလးေစာင့္ ေပးပါေနာ္ ရတီ ကိုကို႔ကို သြားေခၚလိုက္ပါဦးမယ္ "
" ေကာင္းပါၿပီ ကေလးမ....."
ခဏအၾကာ.......
"ဘယ္ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ ဆရာႀကီးတို႔ပါလားဗ်ာ့....။" ဟု အားရဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္သံႏွင့္အတူ ကိုမင္းေအာင္ဆင္းလာေလသည္။
" ဆရာႀကီး....ေနေကာင္းရဲ႕လားဗ်ာ့.... "
"ေကာင္းပါ့ ေမာင္မင္းေအာင္ရယ္...."
"ကြၽန္ေတာ့ဆီ လာတယ္ဆိုေတာ့..... နည္းနည္းေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမိတယ္ ဆရာႀကီးေရ.....။"
YOU ARE READING
အတ္တမဲ့ ချစ်ခြင်း
Adventure( Unicode ) " မင်း စိတ်ကြိုက် ရွေးချယ်လိုက်ပါ ရတီ.....။ မင်းအလို ရှိရာ ဖြည့်ဆည်းပေးမယ့် သူဟာ ငါပါ.....။ မင်းဆန္ဒရှိတယ်ဆိုရင် မင်းရှာနေတဲ့အရာတောင်မလိုပဲ ငါမင်းကို ပြန်ပို့ပေးနိုင်ပါတယ်။ အမြဲတမ်း အနိုင်ရနေတဲ့ ငါလို ဘုရင်မတစ်ပါးက အချစ်ရဲ့နွံမှာ နစ်မိလ...
