အတ္တမဲ့ ချစ်ခြင်း

အခန္း - ( ၇ )

ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္ မိုးလင္းေသာ္ ပစၥည္း မ်ား သိမ္းဆည္း၍ ခရီးဆက္ၾကရျပန္ေလသည္။ ညက မီးခိုးေငြ႕ေတြ႕ရေသာ ဘက္သို႔ ဦးတည္လ်က္ ခန႔္မွန္းကာ သြားၾကရသည္။ ခရီးလမ္းသည္ ၾကမ္းတမ္းေသာေၾကာင့္ သြားရသည္မွာ ထင္သေလာက္ မလြယ္ကူလွေပ။ ေျမျပန႔္တစ္ေနရာသို႔ ေရာက္ေသာ္ မင္းဒင္တို႔ အသုံးျပဳသြားဟန္တူေသာ္ ပစၥည္း အနည္းငယ္ႏွင့္ မီးဖိုထားေသာျပာမ်ားကိုေတြ႕ၾကရေလသည္။ ကိုမင္းေအာင္တို႔ အဖြဲ႕လည္း ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ဝိုက္ကို လိုက္လံ စစ္ေဆးၾကေလသည္။

" က်ဳပ္တို႔ ဒီေနရာမွာ ခဏေလာက္နားၿပီးမွ ခရီးဆက္ၾကတာေပါ့.....။ "

ဆရာႀကီးရဲ႕စကားကို အကုန္လုံး က ေထာက္ခံ၍ အနားယူရန္ျပင္ဆင္ၾကေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ ခ်ဳံအကြယ္မွ က်ားသစ္တစ္ေကာင္ ထြက္လာကာ ကိုခြန္စိုင္းေနာ္ အား ခုန္အုပ္လိုက္ေလသည္။မထင္မွတ္ထားေသာ အေျခအေနျဖစ္တာေၾကာင့္ အားလုံးက မွင္သက္ကာ ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ ကိုခြန္စိုင္းေနာ္ က က်ားသစ္ႀကီးႏွင့္ လုံးေထြးကာ သတ္ပုတ္ေနသည္။ သူ၏ ခါးတြင္ခ်ိတ္ထားေသာ ဓားျမႇောင္ကိုထုတ္ကာ က်ားသစ္ႀကီးအား ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ေလ၏။ က်ားသစ္ႀကီး၏ ေပါင္ကို ဓားျမႇောင္စိုက္သြားေသာေၾကာင့္ က်ားသစ္ႀကီးက ႐ုန္းေလရာ ကိုခြန္စိုင္းေနာ္ လည္း ေနာက္သို႔လဲက်ေလသည္။ က်ားသစ္ႀကီးက ဒဏ္ရာရသြားေသာေၾကာင့္ ေဒါသတို႔ပို၍ထြက္လာကာ ကိုခြန္စိုင္းေနာ္ အား ခုန္အုပ္ရန္ ျပင္ေလသည္။

" ဒိုင္း..."

ကိုမင္းေအာင္ပစ္လိုက္ေသာ က်ည္ဆံက က်ားသစ္ႀကီး၏ရင္ဝ တည့္တည့္သို႔မွန္သြားေလသည္။ ထို႔ေနာက္ က်ားသစ္ႀကီး၏ ခႏၶာကိုယ္ က ကိုခြန္စိုင္းေနာ္ အေပၚသို႔ျပဳတ္က်ကာ ဆန႔္တငင္ငင္ျဖင့္ အသက္ထြက္သြားေလသည္။

" ေတာ္ပါေသးရဲ႕....က်ဳပ္ေတာ့ က်ားသစ္စာမိၿပီမွတ္တာ...." ကိုခြန္စိုင္းေနာ္ က ၎အေပၚမွ က်ားသစ္ေသႀကီးကို ဖယ္ထုတ္ကာ ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ေျပာလာမွသာ အားလုံးက သက္ျပင္းခ်နိဳင္ၾကေလသည္။ေသသြားေသာ က်ားသစ္ႀကီး၏ အေလာင္းအား အနီးနားတစ္ေနရာတြင္ တြင္းတူး၍ ျမႇပ္ႏွံခဲ့ၾကေလသည္။
°°°°°°°°°°°°