I'm Gonna Reach You, My Love (Romantic Series #1)

Chapter 18

18

I didn't tell kuya about my decision yet, gusto ko munang kausapin ang mga kaibigan ko, especially my boyfriend, Ethan.

"Aalis ka? Iiwan mo kami?" Binatukan ni Megan si Marga. Medyo nag-aalala naman ako.

"Para sakanya din yan, nakalimutan mo na bang ang pangarap ni Sky ay ang makabalik sa pamilya niya?" sabi niya pa, ngumuso naman si Marga.

"Nagbibiro lang e, syempre malulungkot ako, diba Sky!" kunwaring pagiyak niya at yumakap sa akin.

"Alam naming nahirapan ka sa desisyon mo at hindi ka namin pipigilan, yan ang pangarap mo, hindi kami hahadlang, basta ang gusto lang namin ay huwag mo kaming kakalimutan, hindi pwede iyon atyaka, gawin mo lahat para maabot ang iba mong pangarap, masaya kami para sayo" sabi naman ni Claire at napangiti ako.

"Hindi ka namin pagkakaitan ng kasiyahan, malulungkot kami oo, pero hindi sapat na dahilan para hindi ka umalis, piliin mo muna ang sarili mo ngayon, masyado ka ng maraming ibinigay" sabi ni Megan. Naiiyak ako sa mga sinasabi nila.

Hindi ko inaasahan na ganito ang mga reaksyon na makukuha ko sakanila, nakakataba ng puso.

"Sky, hiling lang namin, sana hindi ka maging mapagmataas kapag bumalik ka ha? At isisipin mo lagi na nandito lang kami para sayo, hindi ka namin iiwan sa ere kahit anong desisyon mo" yumakap sa akin ng mahigpit si Marga na sinalihan naman nung dalawa.

"Salamat, kailan man hindi kayo mawawala sa isip ko, para ko na kayong mga kapatid ko and please rest assured, I will always think of you, you guys helped me a lot though out my life, thank you" pagyakap ko pabalik.

After consulting them, umalis ako kaagad dahil baka hindi ko kayanin at umiyak pa ako. I'm just glad na they support me sa desisyon ko.

Bumalik ako sa condo dahil doon ko nalang pinapunta si Ethan. I was so scared fo tell him anywhere, wala din naman si kuya.

"Hello love..." I was a bit worried, sinabi ko sakanya na magkita kami kagabi but he didn't respond pero pumunta siya.

Kinuha ko siya ng tubig but he refused... He looks so cold... and unfamiliar.

Bakas sa mukha ko na alam kong may mali, ano kayang nangyari?

"Is there something wrong?" tanong ko sakanya bago magsimula sa sasabihin ko.

"It's nothing, why did you call me?" tanong niya pabalik, bumuntong-hininga ako.

"I need to tell you something, I hope you understand it, but..." I stopped and looked down, I was fidgeting the cup in my hand.

"Be quick, I still need to do something after this"  why is he acting so different?

"Oh sorry...I didn't know you have some–" he cut me off.

"Just spit it out already" nagulat ako sa sinabi niya. His eyebrows are furrowed, mukha siyang galit, is this Ethan?

"Sorry..." mahinang sabi ko at tinignan niya lang ako. I cleared my throat. "You see, Kuya told me something about my family, it's something I wan–" without letting me finish my sentence he interrupt again.