Chapter 10 (Ending) (Zawgyi)

6.9K 445 21
                                    

Chapter 10: ကိုယ္က မင္းကိုပဲ ခ်စ္မွာ.... ထာဝရ။  (Ending)

ေဖးယိယန္ နိုးလာေတာ့၊ မ်က္ႏွာၾကက္ျဖဴလႊလႊကို ျမင္လိုက္ရ၏။ သူ႕အသိစိတ္သည္ အနည္းငယ္
ရီေဝေနကာ၊ အဆင္မေျပျဖစ္ေန၏။

" ထ်န္းေမာ့ခ်ီ...."

သူ သတိရရလာျခင္း ေရ႐ြတ္မိသည္မွာ သူ႕အယ္ဖာေလး၏အမည္နာမသာ။

" ကြၽန္ေတာ္ ရွိပါတယ္"

ထ်န္းေမာ့ခ်ီသည္ သူ႕အနားကို ေျပးလာကာ၊ ဆရာဝန္ေခၚသည့္ခလုတ္ကို ႏွိပ္ၿပီး၊ သူ႕ကို ခပ္တင္းတင္း ေထြးဖက္လာ၏။

သူ႕ပခုံးေပၚက ႏြေးေထြးေသာ စိုစြတ္မႈေၾကာင့္ ထ်န္းေမာ့ခ်ီ ငိုေနသည္ကို ေဖးယိယန္ သိလိုက္ရသည္ပင္။
ဘာလဲ။ ေသေလာက္တဲ့ေရာဂါ ရေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးမွတ္လား။

ရွိုက္ႀကီးတငင္ ငိုေႂကြးကာ သူ႕ကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားမႈကို ေဖးယိယန္ တိတ္တဆိတ္ပင္ ခံယူေနမိ၏။ ေသရမည္ဆိုလွ်င္...ေသေပ်ာ္သည့္ အေနအထားပင္။ မဆိုးပါဘူးေလ...။ အနည္းဆုံးေတာ့ သူ႕ခ်စ္ရသူကို ပိုင္ဆိုင္သြားခဲ့ဖူးသည္ မဟုတ္လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထ်န္းေမာ့ခ်ီက စိတ္ထားႏုေတာ့၊ သူ႕ကို တစ္သက္လုံး ေမ့သြားေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။
သူ(ေဖးယိယန္) က သူ႕(ထ်န္းေမာ့ခ်ီ)ႏွလုံးသားထဲမွာ လက္ကမ္းမမွီနိုင္သည့္ လရိပ္ေလးလို ျဖစ္သြားမွာမို႔ ခံသာပါေသးသည္။

" တိတ္....တိတ္ မငိုပါနဲ႕ကြာ။
ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...။ မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္။ ကိုယ္ အလွေလး ငိုတာ မၾကည့္ရက္ဘူးရယ္"

" ဟိုလူနာရွင္! လူနာ အသက္ရႈၾကပ္ေနေတာ့မွာပဲဗ်ာ!
ဖယ္...။ ဖယ္...။ အသက္ရႈၾကပ္ေအာင္
သြားလုပ္မေန_အယ္! "

ဆရာဝန္က အလွေလးကို မာန္မဲလိုက္ေတာ့၊
ေဖးယိယန္ ဆရာဝန္ကို အၾကည့္တစ္ခ်က္ပစ္သြင္းလိုက္ခ်ိန္၊ ဆူလက္စ စကားက ထစ္ေငါ့သြား၏။

" ဟုတ္ကဲ့...မဖက္ေတာ့ပါဘူး"

" ၾကည့္ေပးပါအုံး...ကြၽန္ေတာ့္အိုမီဂါကို...။ အခုေရာ အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔။  "

ဆရာဝန္ role လႊဲေနသည့္ အတြဲကို ၾကည့္ကာ၊ စိတ္ကုန္စြာ ေခါင္းယမ္းမိလိုက္သည္။
သူ ဒီလို ေခြးစာေတြ မစားခ်င္ေပ။

(သူတို့တွေ ပြောကြတာက 'မင်းက အိုမီဂါ'ပါတဲ့!)他们说 ' 你是 OMEGA' [ Completed ] Where stories live. Discover now