- 5 -

636 96 27
                                    

[ Zawgyi ]

လမ္းမေပၚမွာ သည္းသည္းမည္းမည္းရြာတဲ့မိုးေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ့ေနရာေတြမွာ ေရအိုင္ေတြပင္ျဖစ္လို့ေနျပီ ။ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္လာျပီ ။ အျငိဳးၾကီးလြန္းတဲ့မိုးဟာ အဆက္မျပတ္ရြာေနတုန္းပဲ ။ ဆိုဖာေပၚမွာ ခႏၱာကိုယ္တစ္ခုလံုးတုန္ရီေနတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္က မ်က္ရည္ေတြစီးက်လို့ ကိုယ္ေလးၾကံဳ့ကာထိုင္ေနတုန္းပဲ ။ နင့္နင့္သည္းသည္းကိုနာက်င္ခံစားရတဲ့အခါ အိပ္ခ်ိန္ေတြကိုပင္ေမ့ေလ်ာ့သြားတတ္သတဲ့ ။

"ဟန္ ~ "

က်ီဟန့္ထိုင္ေနတဲ့ဆိုဖာေရွ့မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တဲ့ သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ေမာင္ ..။

"ေမာင္..ေမာင္လား"

"အင္း ေမာင္ပါ "

"ေမာင္မအိပ္ေသးဘူးလားဟင္"

"ဟန္က ဒီေနရာမွာ ဒီလိုၾကီးထိုင္ေနတဲ့ဟာကို ေမာင္ကဘယ္လိုအိပ္ေပ်ာ္မွာလဲ"

"ေမာင္ .. ေမာင္ ဟန့္ကိုအရမ္းစိတ္ဆိုးသြားတာလားဟင္"

ရွိုက္သံေတြထပ္ျပီးမ်က္ရည္ေတြက်လာျပန္တဲ့ ဟန့္ပါးျပင္ေလးကို ေမာင့္ရဲ့လက္ရွည္ရွည္ေတြက ခပ္ဖြဖြထိေတြ့လို့ မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးတယ္ ။

"မငိုပါနဲ့ေတာ့ ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမာင္က ဟန့္ကိုစိတ္မဆိုးဘူး ဟုတ္ျပီလား"

"ေမာင္ တကယ္ေျပာေနတာလား"

"အင္း တကယ္ေျပာေနတာ ေမာင္ကဟန့္ကိုဒီေလာက္ခ်စ္တဲ့ဟာ ဘယ္လိုလုပ္စိတ္ဆိုးရက္မွာလဲ"

"......"

"ကယ္ပါ .. မငိုနဲ့ေတာ့ ၊ မိုးေတြရြာေနတယ္ ေမာင္နဲ့တူတူမိုးေရထဲလမ္းမေလ်ွာက္ခ်င္ဘူးလား"

"ေလ်ွာက္ခ်င္တာေပါ့ ေမာင္နဲ့အတူမိုးေရထဲလမ္းမေလ်ွာက္ရတာၾကာျပီေလ"

"အင္း ဒါဆို သြားၾကမယ္ လာ"

ေမာင္က မတ္တပ္ထရပ္ျပီး ဟန့္အေရွ့ကိုလက္ကမ္းေပးလာတာမို့ ဟန္က အားရပါးရျပံဳးလို့ ေမာင့္လက္ေတြကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ ထို့ေနာက္ေတာ့ ေမာင္ေခၚရာမိုးေရထဲကိုထြက္လို့ ေမာင္နဲ့အတူ ေျပးလြွားေနလိုက္တယ္ ။ ဟန္တကယ္ေပ်ာ္တယ္ ။ ေမာင္နဲ့ဟန္ မိုးေရထဲမွာ ထပ္ျပီး တူတူရွိေနနိုင္ခဲ့ျပီ ။

ေမာင္ ~♡ ( Complete )Where stories live. Discover now