- 11 -

682 89 17
                                    

[ Zawgyi ]

"ဟန္ .. ေမာင္တို့ ေစ်းဝယ္ထြက္ရေအာင္ ဒီေန့နဲ့ ေနာက္ေန့ေတြအတြက္ ဟန့္ကိုခ်က္ေက်ြးဖို့ ဘာမွမရွိေတာ့လို့"

သူသြားတိုက္ေနရင္း အေနာက္ကေနေပြ့ဖက္လို့ေျပာလာတဲ့ ေမာင့္ေၾကာင့္ ဟန္က ပါးလုတ္က်င္းျပီး ေမာင့္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္တယ္ ။ ေမာင္ကေတာ့ မ်က္နွာသစ္ထားတာေၾကာင့္ စိုစြတ္စြတ္ျဖစ္ေနတဲ့မ်က္နွာေလးေပၚက ေရစိုေနတဲ့ဆံပင္ေလးတစ္ခ်ိဳ့ကိုသပ္တင္ေပးတယ္။ ေမာင္္ရဲ့ဟန္က သိပ္လွတာပဲ ။

"ေမာင္ အလုပ္မသြားတာ ၂ရက္ရွိျပီေနာ္"

"....."

"ဒီေန့ေရာအလုပ္မသြားဘူးလား"

ေမာင္က ဟန့္နွဖူးေပၚေရာက္ေနတဲ့ သူ့လက္ေတြအား ဟန့္ရဲ့ လက္ေမာင္းေလးနွစ္ဖက္ဆီပို့လို့ ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။

"ေမာင္ ခြင့္ယူထားတယ္ .. ေမာင္ ဟန့္အနားမွာေနခ်င္လို့"

"ေမာင္ဟန့္ကို စိတ္မခ်ျဖစ္ေနတာမလား"

"....."

"ဟန္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ေမာင္စိတ္ခ်လက္ခ်အလုပ္သြားလို့ရတယ္"

အျပံုးေလးနဲ့ေျပာလာတဲ့ ဟန့္ေၾကာင့္ ေမာင့္ရင္ထဲပိုလို့ ဝမ္းနည္းရတယ္ ။ ဘာလို့ ဟန္က အခုထိ သူ့အတြက္ပဲေတြးေပးေနေသးတာလဲ ။

ေမာင္က က်လုဆဲဆဲမ်က္ရည္ေတြအား ဟန့္ကိုမျမင္ေစလိုတာေၾကာင့္ ဟန့္ကိုယ္ေလးကိုေပြ့ဖက္လိုက္တယ္။ ေမာင္က က်ဆင္းသြားတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို ဟန္မသိေအာင္အျမန္ခိုးသုတ္ျပီးမွ ဟန့္ကိုဖက္ထားရာကခြာလိုက္တယ္ ။

"ေမာင္မသြားခ်င္လို့ေလေနာ္ ေမာင္က ဟန့္အနားမွာပဲေနခ်င္တာ"

ေမာင္က မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ့ေျပာလာတာေၾကာင့္ ဟန္ကပဲ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္ရတယ္ ။

"အင္းပါ ေမာင့္သေဘာပါပဲ"

----------------------------------------------------

Super Market မွာ ျခင္း ေလးကိုတြန္းျပီး ေမာင္နဲ့ဟန္နွစ္ေယာက္လံုးဆီမွာအျပံဳးေတြကိုယ္စီနဲ့ ။ သူတို့နွစ္ေယာက္ဒီလိုမ်ိုးေစ်းဝယ္မထြက္တာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ျကာသြားခဲ့ျပီလဲ ။

ေမာင္ ~♡ ( Complete )Where stories live. Discover now