TEMPTATION ISLAND: Midnight Mistress

Midnight Mistress

"Natapos mo na ba 'yong report? I need to have it before six pm, Eina."

"Tatapusin ko din mamaya, Sir." Masiglang sagot ni Eina. Hindi man lang siya nilingon ng boss niya at tuloy-tuloy ang hakbang paalis. Sa braso nito ay nakakapit ang isang linta—este babae nito.

Ang tinik lang talaga. Ano lang bang oras ngayon? Di makapaniwalang napanganga na lang siya at napasulyap sa orasan.

 Wala pang alas tres paalis na agad ito bitbit ang babaeng pumasok sa opisina nito isang oras lang ang nakalipas. Hindi naman siya chismosa para usisain ang mga pinaggagawa ng mga ito. Pero di rin siya ignorante sa mga kaganapan. Ayaw na lang niya isipin at baka ma-imagine pa niya. Tama na 'yong mga naririnig niya sa loob ng opisina. Kahit panay sipsip na sa kanya ang mga empleyado marites para makasagap ng mga nangyayari sa buhay ni Saulo, dedma lang. Tikom lang naman ang bibig niya.

She was there to do her job. Siya nga lang marahil ang tumagal na sekretarya nito. Apat na taon na siyang nagtatrabaho para kay Saulo.

Ang mga sekretarya nito bago siya, isang taon o kalahati lang ang itinatagal. Di naman niya masisi ang mga ito. Kung di lang mataas ang ambisyon ni Eina, baka nagtatakbo na din siya paalis ng building nito noong unang linggo pa lamang.

 He was like some kind of monster to her. Terrifying and ruthless. Ang mga titig nito sa kanya tuwing tinatanong siya nito ay sapat na para mangatog ang mga binti niya.

Isang buwan niyang tiniis ang mga sermon nito noon. Nagtagal pa nga iyon nang ilang buwan bago niya nakabisado kung papaano niya matatapatan ang expectations nito sa kanya. At 23, she was still a newbie. Aminado si Eina na marami pa siyang dapat aralin at itama. Tinatanggap niya ng maluwag sa dibdib ang mga panenermon ng lalaki. Pilit niyang pinatatag ang loob kahit masakit.

 Kung hindi niya mapagtitiisan ang lalaki, mapapatunayan lang niya na hindi siya para sa industriyang 'yon. Kaya inilaban niya. Ang sinasabi na lang niya sa sarili, malalagpasan din niya ang lahat ng 'yon. Sinisigurado na lang niya na hindi na mauulit pa ang maliliit na pagkakamaling iyon. At ayun, di niya namalayan ang panahon.

Four years later, she's still the executive secretary of the CEO of SVD Holdings, Saulo Andres Villeda.

"Ang swerte mo talaga, Eina." bukambibig lagi ng mga kasabayan niya.

 Swerte, siya? Gusto niyang malaglag sa kinauupuan niya tuwing naririnig niya 'yon mula sa empleyadong inggit sa kanya. Oh, please, hindi pa nararanasan ng mga ito na malagay sa pwesto niya. Di malalaman ng mga hitad kung gaano kahirap ang maging sekretarya ng lalaking laman ng makasalanang pantasya ng mga ito! There's no pleasure in working almost 16 hours a day!

 Kita mo nga ang walanghiya, aalis na lang ng maaga, hindi pa magpaalam ng maayos. Ano na naman ang sasabihin niya kapag may tumawag at naghanap dito?

 Mapipilitan na naman siyang mag-sinungaling. At kung may merlat na muling sumugod doon? Good luck sa buhok niya. Nasubunutan na siya once ng isa sa mga naging babae nito. Buti na lang pina-banned na nito sa pagpasok sa building.

Minsan masakit din sa anit maging sekretarya pag babaero ang amo.

 Isa nga sa pinakamahirap na task niya ang magpakalma ng mga babaeng pinaglaruan lang nito. Mas kakayanin niya ang sunod-sunod na reports. Kahit magdamag pang ipatrabaho sa kanya, kayang-kaya niya 'yun.

Pero ang humarap ng babaeng sawi? Awat!

"Tsk," dinampot niya ang tablet at binalikan ang ginagawa. Bago pa mag-alas cingco, nagliligpit na siya para umuwi. She felt so drained. Ganoon lagi ang drama niya. Pagod at haggard na umuuwi sa apartment niya na siya lang ang nakatira. Sinasalubong lang siya ng dilim at gutom pagkaka-uwi niya.