Özgürlüğe Düş

3

"Sevgilim yani sen diyorsun ki Baybars'ın bir suçu yok. Hepsi benim suçum öyle mi?"

Yanına doğru başım dönse de gitmiştim, aramızda 3 adımlık mesafe kaldığında konuşmaya başladım.

"Sen kapatmadın mı beni buraya."

Sinirinden kuduruyordu silahı başına çevirdiğinde Baybars ile Server atlamıştı hemen.

"Abii ne yapıyorsun, yapma."

Server bağırdığında onları eliyle ittikten sonra göz temasını sadece benimle kurmaya başlamıştı köpek.

"Ne mi yapıyorum sevgilim suçun bende olduğunu söyledi madem öyle onun için ölürümde değil mi bebeğim.
O kendi canını da benim canımı da önemsemez."

Server ve Baybars yardım etmem için bana baktıklarında yardım etmeyi geçtim tam burada büyük bir hevesle ölmesini bekleyecektim.

Olduğum yerde başım dik bir şekilde Gencer ' in kafasına silah dayamasına bakıyordum. Baybars ile Server bir şeyler yapmam için hala bana bakıyorlardı. Bunun yaşamaya hakkı mı vardı ki kurtaracaktım onu.

"Abi hadi indir silahını."

"Karışmayın bana."

"Abi sen Gazelsiz yapamazsın. Sana bir şey olursa Gazel ne yapacak. Şimdi indir o silahı tamam mı ? Bak Gazel de  korkuyor."

"Yoo korkmuyorum. Beni karıştırma.
Vazgeçecek şimdi."

Silahı indirip beni yanına çekip elimi tutmuştu.

"Doğru, ben Gazelsiz yaşayamam. O da yaşayamaz."

Silahı cebine koyduğunda sıkıca bana sarılmıştı. Ellerim havada titremeye başladığında bayılacaktım neredeyse o bana deyince bir kötü oluyordum.

Server ile Baybars halimi görünce atılmışlardı ama elimle durdurmuştum.

"Gencer yorgunum ,yatmak istiyorum."

Ateşe deymiş gibi ellerini çektiğinde elimden tutup beni yatağıma yatırmıştı. Peşimizden sürüklenen serumu da düzelttiğinde alnımdan öpüp konuşmaya başlamıştı.

"Ben gidiyorum sevgilim. Lütfen yemeğini ye. Bu olay bir daha yaşanmasın.  Sizde yengenize iyi bakın yemek yiyip ilaçlarını içtiğini görmeden çıkmıyorsunuz buradan."

İkiside başını salladığında şükürler olsun ki odadan defolup gitmişti.
Ağlamaya başladığımda ölmek istiyordum artık ya. Yanıma Server'in gelmesiyle geri çekilsiğimde bu tutumumdan sebep tekrar ayağa kalkmıştı. Kimseye güvenemezdim herkes bana bir şey yapabilirdi.

"Yenge nasılsın iyi misin?."

"Bende teşekkür ederim. Hayatımı kurtardınız Gazel hanım."

Sinirle göz yaşlarımı silip konuşmaya başlamıştım.

"Sen bana iyi olup olmadığımı soracağına bir lafıma kafasına sıkacak kadar psikopat abin için ne yapacağını düşün. Sende teşekkür falan etme bir de karşımda birinin vurulmasını kaldıramazdım. Defolun gidin başımdan şimdi."

"Gidemeyiz Gazel hanım. Emir böyle kendiniz duydunuz. Yemeğinizi yiyin ilacınızı için gideriz."

"Hay emrinizin 7 topunu s**im. Allahın belaları. Halsizim hiç çekilmiyorsunuz."

Aldığım çorbayı yavaşça içmeye başlamıştım. Normelde de çok yemek yiyen bir insan değildim ama bu cehenneme düştüğümden beri midem çorbadan başka bir şey almıyordu.