7

14.4K 361 50
                                    

Medyadaki Baybars çikeletalarım. Ama siz istediğiniz gibi hayal edebilirsiniz.

Saçlarımın okşanmasıyla yeni bir güne uyandığımda iğrenerek geri çekilmiştim.

"Günaydın bebeğim."

Arkamı döndüğümde uykumun kaçtığını farketmiştim.

"Gazel 1 haftadır sesini duymuyorum. İstemediğim şeyler yaptırma bana. Sonra yine benim canım yanıyor."

Sesim çıkmadığında kollarımdan tutarak duvara yaslamıştı beni.

"Dayanamıyorum Gazel"

Gazel/Gencer temsili;

Gazel/Gencer temsili;

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Konuşmamıştım. Böyle şeyler söylediğinde ona acıyacağımı zannediyordu zavallı aksine bu hareketleri iğrendiriyordu beni. Çenemi kıracakmış gibi sıktığında ellerinin izinin çıktığından adım kadar emindim.

"BAK GAZEL BU SANA SON UYARIM. BENİMLE KONUŞACAKSIN!!! Tamam  özür mü dilememi istiyorsun özür dilerim. Lütfen daha fazla acı çektirme bana."

Çenemi bıraktığında ağlıyordu takıntılı sosyopat. Umrumda değildi şuan burada geberebilirdi. Bunun için dua ediyordum sürekli.

Gidip tekrar yatağa yattığımda  bir haftadır yaptığı gibi her yeri birbirine katmıştı. Ve yine bir haftadır olduğu gibi  Server ve Baybars gelip zorla dışarı çıkarmışlardı. Bu olay rutin haline gelmişti. Pusat Kurt'un geleceği güne tam bir hafta vardı.

Bir hafta daha dayanıp ucunda canımda olsa her şeyi deneyip kaçacaktım buradan. Burada ne zamandır kalıyordum bilmiyordum. 1 aydan fazla olduğunu biliyordum sadece.

Baybars  yemeğimi getirdiğinde çorbayla bir dilim ekmeği alıp bitirmiştim.

"Gazel, konuşmayı ne zaman düşünüyorsun. Bir haftadır herkes perişan. Abim ağzımıza sıçtı. "

"İstemedim konuşmadım. Şuan konuşmak istedim konuştum. Ama inan ki Baybars bu sizi düşündüğümden değil tamamen canımın isteğine bağlı bir şey."

Bir şey demeden tepsiyi aldığı gibi çıkmıştı odadan. Gencer'e haber vermeye gittiğine adım kadar emindim. Kötü durumdalarmış daha beter olsalardı keşke. Katil olmamın üstünden tam bir hafta geçmişti. Hala rüyalarıma giriyordu. Sürekli ağlamakla geçiriyordum zamanı zaten. Psikolojim bitik durumdaydı.

Bu güne kadar konuşmuyordum ama  bana tecavüz edecek diye korkudan da ölmüştüm. Konuşmam için bana herşeyi yapabilirdi. Bir kaç hırpalama ve tokattan başka bir şey yapmamıştı.

Aslında bunlar da o kadar büyük şeylerdiki durumumun ne kadar kötü olduğunu siz düşünün. Tecavüze uğramayıp dövüldüğüm için şükredecek durumdaydım.

Özgürlüğe DüşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin