Gazel'in sıradan ilerleyen hayatını altüst eden takıntılı ve saplantılı Gencer Kaya , Gazel'e gerek yaptığı eziyetlerle, gerekse psikolojik şiddetle hayatı zehir ederken Gazel'in elinden gelen tek şey umuduna tutunup teslim olmamaktı... Kaçırıldığı...
Sadece evden en sevdiğim harikulade olan kırmızı kazağımı almak istemiştim ama şuan bir arabanın bagajında ağzımda bant ,ellerim bağlı bir şekilde oturuyordum.
Bu pis köpeklerin Gencer itinin adamları olduğunu az çok anlayabilecek kapasitem vardı. Gazel'im benim ya şimdi ne kadar suçluyordur kendini.Gelmeye falan kalkarsa işte o zaman dövecektim onu. Ama o kadar korkutucuydular ki korkudan ağlamaya başlamıştım.
Araba durduğunda bagajın kapısı da anında açılmıştı. Çirkin bir adam gelip beni kaldırmaya çalıştığında kendimi geri çekmeye çalışsamda pek fayda etmiyordu.
Lavin temsili;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Arabadan indirildiğimde bilmediğim bir yerdeydim, doğal olarak. Sandalyeye oturtup ayaklarımı da bağladıklarında içeriye Gencer köpeği girmişti. Acımasızca gelip tek seferde ağzımdaki bantı çıkardığında ağlamamı durdurmaya çalışıyordum.
"Aaa niye ağlıyorsun ama. Yeterince nazik olduğumu düşünüyordum bende."
Suratına bir süre tiksinirce bakıp konuşmaya başladım.
"Elli götünüde yırtsan Gazel senin olmayacak. Beni alman hiç bir şeyi değiştirmez.Pusat bulduğu yerde öldürecek seni haberin olsun."
"Ben senin gibi düşünmüyorum Lavin. O senin için kendinden vazgeçip yanıma gelecektir. Pusat'a gelecek olursak da bulursa öldürür bunu bende biliyorum. Bulabilirse o da."
Bir şey dememiştim. Tek temennim Gazel'in benim için kendini ateşe atmamasıydı.
GAZEL'DEN DEVAM;
Uyandığımda en son hatırladığım şeyler bir bir zihnime düşmeye başlamıştı. Lavin'im benim canım arkadaşım. Başına benim yüzümden böyle bir şey geleceğini biliyordum.
Kapıyı açıp direk merdivenlere doğru yürüdüğümde Ecevit'in de peşimden geldiğini biliyordum. Merdivenlerden inip oturan Pusat'ın karşısına geçtiğimde konuşmaya başlamıştı.
"Nasılsın?"
"Ben iyiyim, Lavin'den bir haber var mı?"
"Herkese haber saldım araştırıyorlar. Şuanlık bir haber yok."
Ağlamaya başladığımda konuşmaya da başlamıştım.
"Ben böyle olacağını biliyordum. Beni en başta bilinmeyen bir yere göndermeliydin. Benim yüzümden ne haldedir şimdi."
" Seni istesem gönderirdim Gazel. Demekki istememişimki yanımdasın. Senin yüzünden değil çünkü bunları sen de haketmedin. Bunun olacağını az çok tahmin edebiliyorduk."
Aramızdaki mesafeyi kapatmak için gelip yanıma oturduğunda karşıya bakarak sessizce konuşmaya başlamıştım.
"Bunun olacağını en başından beri anlayabiliyordum. Biliyor musun Pusat, bu güne kadar hiç bir haklı oluşumdan mutlu olmadım. Çünkü her haklı oluşumun özünde; acı, buruk ve kekremsi bir hüzün hikayem vardı,şimdiki gibi. Haklı olduğum her konuda ,haklı olmayıp,mutlu olmak isterdim. Çünkü mutlu olmak, haklı olmaktan her zaman daha güzeldir."
