Selam, bu kız bütün gün görümce modun da gezip akşam size bölüm yetiştirmek için miğren ağrısına kafa tutarak, sayısız ağrı kesici içip bölüm tamamladı.
Oy verip yorum yapmayı lütfen unutmayın.
Bir kusurum varsa affola. İyi ki varsınız. Hep var olun. Kelime hatam cümle yanlışım varsa bu bölümlük görmezseniz çok mutlu olurum. Bölümü bitirir bitirmez attım.
Migren ağrısını çeken bilir 🥲♥️
UKDE
11
ÇOCUK YAŞIMDA SEVDİM
Duyduğum tokat sesine rağmen Tahir'in dudaklarını bırakmadan öpmeye devam ediyor, bu anın büyüsünü bozacak her şeye kapatıyordum kendimi. Kim kime vurduysa nasılsa öğrenecektim. Ama bir daha belki bu anı asla yaşayamayacaktım.
Tahir'in alt dudağını iki dudağımın arasına alıp, çekiştirerek öperken, bir boşlukta buldum kendimi Tahir, duyduğu sesten sebep, dudaklarını dudaklarımdan çekerken etrafa hızlıca bir göz atıp, kimseyi göremeyince bana dönerek, kaşlarını çatıp, "Zümre?" dedi sorar gözlerle yüzüme bakıyor benden beklemediği bu hareket karşısında cümlelerini toparlamaya çalışarak, bir şeyler söylemeye çalışıyordu.
Dudaklarını dudaklarımdan çekmesine sinirlenip, ellerimle göğsünden iterek, "Ne Zümre söyle? Ne!" dedim.
Bir süre sessiz kalan salon, yeniden şarkı dolmaya başlamıştı. Göz ucuyla Tahir'in arkasından gördüğüm kadarıyla misafirler dans etmeye devam ediyordu.
En azından Cansu'nun doğum günü berbat olmamıştı.
Tahir'in arkasındaki masada Ayperi durmuş hala bize bakıyorken, öfkemi ondan almak istercesine, Tahir'in benden dudaklarını ayırmasının suçlusu onu görerek, arkaya bakıp, "Onun yüzünden değil mi? Onun yüzünden..." diye söylenmeye başlamıştım.
Tahir, ne söylediğimi anlamayarak, arkasına bakıp, hemen geri döndüğünde "Zümre sen çok içmişsin. Bu konuyu...-" derken eliyle dudaklarımızı işaret edip, "Sen ayılınca konuşalım.!" Dedi.
Onun bana sarhoş muamelesi yapması zaten gergin olan sinirlerimi iyice germesine sebep olurken, olduğum yerde kendi etrafımda dönüp, "Sensin be sarhoş!" diyerek bağırdım.
Yüksek çıkan müzikten sesimi Tahir hariç kimse duymuyordu. Sanırım birde Ayperi, aramızdaki mesafeye gözlerini bile kırpmadan bize bakıyor, dudaklarımı okumaya çalışıyordu.
"Ben..." derken bir elimin işaret parmağını çıplak olan göğsüme koyup, "Sarhoş değilim! Sende benim abim değilsin bunu artık anla!" kükrercesine kurduğum cümleler karşısında, Tahir beni sakinleştirmek istercesine elleriyle iki kolumdan tutup, "Şimdi doğum günündeyiz yarın konuşalım.!" Dedi.
Olduğum yerde huysuzca tepinip, omuz çekerek "Hayır! Ya şimdi ya hiç." Dedim.
Benimle hemen şimdi konuşacaktı ya da sonsuza dek susacaktı Alkolden sebep dilim dolanmaya başlamış, başım hafiften dönmeye başlamıştı ama asla deli gibi sarhoş değildim. "Sen neden beni hiç görmedin ya? Neden sevmedin ki beni?" dediğimde Tahir'in gözleri irileşmiş, yuvalarından çıkacak gibi bakıyordu gözlerime.
Söylediklerimin gerçekliğini tartıyordu belki de zihninde. Çünkü benden beklenmeyecek şeyler yapıyor, söylüyordum.
Haklıydı ama bende haklıydım senelerdir yaşadığım bu ızdırap canıma yetmişti. Bu gece bir şeyler söylemek zorundaydı.
