KOMŞU OĞLU

Bölüm|16

Yeni bir hikaye yazmayı düşünüyorum. Onun taslağını oluşturmakla uğraştığım için bölüm gecikti biraz... İyi okumalar...

•

8 gün önce...

Dün Aybarsla kahvaltı yaptıktan sonra biraz daha birlikte vakit geçirip eve dönmüştük.

Dün akşamdan beri valizlerimi hazırlıyordum. 3 günlüğüne gideceğimiz için çok bir şey almamıştım zaten. Sadece 1 büyük 1 küçük valiz almıştım.

Kısa yoldan gideceğimiz için gece değilde sabah yola çıkmaya karar vermiştik. Saat şu an 6'ydı ve saat 10 gibi otelde olacaktık.

Bavulumu ve çantamı hiçbir şey unutmamış olmak için son kez kontrol ettikten sonra artık çıkmaya karar verdim.

Annemle babam işe gittikleri için onlarla dün akşamdan vedalaşmıştım. O yüzden direk kapıya doğru yöneldim.

Kapıyı açıp çıktığımda Aybars, abim ve Emir abi Aybarsların arabasının önünde durmuş sohbet ediyorlardı. Eylülde yanlarında durmuş telefonla uğraşıyordu.

Kapıyı kapattıktan sonra yanlarına doğru ilerlediğimde hepsi beni fark etmişti.

"Hazır mısın?"

"Hazırım abi. Aylin gelmedi mi daha?"

"Geldim" dedi Aylin yanımıza doğru adım atarken.

"Herkes hazırsa gidelim mi artık?" Dedi abim.

"Kim hangi arabayla gidiyor şimdi?" Dedi Aybars.

"Abi biz kızlarla bizim arabada gidelim. Yoksa o kadar saatlik yol çekilmez"

"Tamam Emirle ben de bizim arabada gidiyoruz o zaman"

Hepimiz onayladıktan sonra arabaya doğru yöneldik. Aylinin öne oturacağını düşünerek arka kapıyı açacaktım ki Aylin engel oldu.

"Mira sen öne otur istersen. Uzun yol arkada araba tutabilir seni"

"Doğru diyorsun" dedim ön koltuğa yöneldiğimde.

Herkes arabada yerlerini aldıktan sonra yola çıktık.

•

2.30 saattir yoldaydık. Normalde 1.30 saatlik yolumuz kalmıştı ama trafikten dolayı 2 saate uzamıştı. Aylin başını Eylülün omzuna koymuş, Eylülde başını Aylinin kafasının üstüne koymuş çoktan uyumuşlardı. Aybars hala araba sürüyordu ve bende yol boyunca Aybarsı izlemiştim.

Aybarsın yüzünü incelemek çok hoşuma gidiyordu. Keskin çene yapısı, hafif çekik gözlerinin iyice dikkat çekmesine neden olan uzun kıvrık kirpikleri, hafif kalkık burnu ve kalemle çizilmiş gibi duran sakalları ve bıyıkları onu izlerken dalıp gitmeme yetiyordu.

Gözlerim ezberlercesine yüzünde gezerken birden kafasını çevirip bana bakmasıyla bakışlarım gözlerine çıktı.

"Biraz daha bakarsan portremi ezbere çizeceksin"

Daldığım için söylediği şeyi biraz geç algılayabilmiştim. Kafamı arkaya çevirip Aylinle Eylülün uyuduğundan emin olduktan sonra tekrar Aybarsa bakmaya başladım.

"Gözümü alamıyorum ki" dedim salak salak sırıtıp hala yüzüne bakarken.

"Keşke bende şu an gözlerimi yoldan alabilsem ve sabahlara kadar seni izleyebilsem" dedi o da sırıtırken.

"Sabahlara kadar sadece izleyecek misin?" Dedim hala gülerken tek kaşımı kaldırıp.

"Başka ne yapmamı isterdin?" Dedi aynı şekilde bana karşılık verirken.