KOMŞU OĞLU

Bölüm|21

Abimlerle dans ederken Aylinle Eylülde gelmişlerdi ve biraz daha dans ettikten sonra bar tarafına geçip hep birlikte içmeye başlamıştık.

Ben her zamanki gibi durmam gereken yeri bilip çok içmemiştim ama Aylinle Eylül benim gibi değildi tabiki. İkiside çok fazla içmişti ve hala durmak bilmiyorlardı.

"Aylin yeter!"

"Yetmeezz abiciimm! Yetmezz"

"Ayyy ne karışyosunn Aybars enişte abicim yaa?!"

Eylülün söylediği şeyle benim gözlerim faltaşı gibi açılırken Aybarsta hızla bana baktı. Abimle Emir abi de yanımızdaydı ama aralarında konuşuyorlardı ve zaten müziğin sesinden dolayı muhtemelen duymadıkları için çok sıkıntı yapmadım.

"Eylülcüğüm sen iyice saçmaladın" dedim anlamayacağını bildiğim halde uyarır gibi.

"Gitsek mi artık?" Dedim abimlere bakarken.

"Bence de gidelim" dedi Aybars ayağa kalkarken.

Bizim kalktığımızı gören abimler de gideceğimizi anlayınca kalktılar. Aybars Aylinin beline kolunu koyarak kalkmasına yardımcı oldu. Emir abide Eylülü kaldırıp yürümesine yardımcı oldu. Onlar önden yürürken bende onlara gülerek bakıyordum.

Abimde gülerek yanıma geldi ve kolunu omzuma atınca bende elimi abimin beline koydum ve öyle yürümeye başladık.

"Sen öyle sarhoş olsaydın ben seni burda bırakır giderdim valla hiç uğraşamam" dedi abim gülerek.

"Sen ne kadar hain bir şey oldun ya?! Eve sarhoş geldiğin günler annemlere fark ettirmeden seni eve aldığım günleri ne çabuk unuttun sen!"

"Yapmasaydın. Ben mi dedim al diye?!"

"Peki abiciğim. Birdaha yapmamı çok beklersin. Ama hata bende zaten! Kime iyilik yapmaya çalışıyorum ki?!"

"Şaka şaka. Lazım olursun bi gün, küsmeyelim" dedi gülerek.

Bende gülerek karşılık verdim ve kafamı göğsüne yaslayarak yürümeye devam ettim.

Aylinler sarhoş diye otele gidiyorduk ama daha yeni gece yarısı olmuştu ve ben otele gitmek istemiyordum.

Abimin yorgun olduğu her halinden belli oluyordu. Benden bundan yararlanarak aklıma gelen fikiri uygulamaya karar verdim.

"Abi benim hiç otele gidesim yok ya. Şuralarda dolaşsak mı biraz?"

"Abicim benim hiç dolaşmaya halim yok. Zaten sabah o kadar saat araba kullandım ve uyumadım hiç. Yorgunum, şimdi gidelim sonra gezeriz?"

"Ya ama gezmek istiyorum ben. O zaman Emir abi ya da Aybars abi gelsin benimle?"

Birkaç adım önümüzde yürüyen Aybars ve Emir abi dönüp bize baktılar.

"Bende sabah uyumadım Mira ya. Ama Aybars uyudu yorgun değildir, o gezdirsin seni"

Ve evett. Hedefe ulaşıldı...

"Tamam Aybars abi sen gezdir beni o zaman" dedim Aybarsa bakarken.

Bakışlarımdan amacımı anlamış olacak ki inkar etmeden olur anlamında başını salladı.

Abim omzumdan kolunu çekerek Aylinin yanına gitti ve Aybars uzaklaşınca bu sefer abim Aylinin belinden tuttu ve yürümesine yardımcı oldu.