KOMŞU OĞLU

Bölüm|38

Sonraki bölümün daha hızlı gelmesi için oy ve yorum atabilirsiniz...💕

•

Bu kadını tanıyordum. Bu kadın Aybarsın babaannesiydi.

"Tanıştırayım: Zerrin Karahan. Anneannen olur kendisi"

Ben şu an nasıl bir saçmalığın içindeydim? Bu kadın nasıl benim anneannem olabilirdi? Aybarsın babaannesiydi Zerrin. Benim anneannem oluyorsa... Bir dakika! Zerrin benim anneannem oluyorsa, biz Aybarsla kuzen... Hassiktir!

"Anneannem mi?" Dedim ses tonumdaki şaşkınlığı gizleyemeden.

Anneannem olduğunu öğrendiğim kadın bana doğru aheste aheste birkaç adım attı ve karşıma geçti. Zerrin Karahanı tanıyordum. Çok dominant ve burnu havada bir kadındı.

"Memnun oldum Asena" dedi tokalaşmak için elini uzatırken. Üzerimdeki şaşkınlığı atmaya çalıştım ve sağ elimi biraz havaya kaldırıp konuştum.

"Pek tokalaşacak durumda değilim gördüğünüz üzere" dedim ve bakışlarımı birkaç saniye Serhatın üstünde tuttum ama onun yüzünde sadece eserinden memnun olmuş gibi bir ifade vardı. Bir kere daha içimdeki tiksinti ve nefret duygusu harlanırken, tekrar Zerrine döndüm.

"Ayrıca Asena değil, Mira. Ve de kusura bakmayın ama ben pek memnun olamadım"

Zerrinin dudakları hafifçe iki yana kıvrıldığında bana küçümseyici bir bakış atmıştı. Arkasını dönüp tekrar koltuğa oturdu. Serhatla Zerrin geniş koltukta aralarında mesafe olacak şekilde otururken, bende karşısındaki tekli koltuğa oturdum.

Aybars. Aybarsı özlemiştim. Şu an iyi miydi? Ya ağrısı varsa. Canı acıyor olabilirdi şu an. Kriz geçiriyor olabilir miydi? Buradan bir an önce çıkıp Aybarsın yanına gitmem gerekiyordu.

"Sizi dinliyorum" dedim bir Serhata bir de Zerrine bakarak.

"Gerçekten de dediğin kadar varmış. Çok benziyor Bahara"

Zerrin bana bakarak Serhata ithafen konuşmuştu. Annem olan kadının nasıl biri olduğunu gerçekten çok merak etmeye başlamıştım.

"Çok..."

İkisi de bana bakarken sesli bir nefes verdim ve tekrar konuştum.

"Eğer sürekli bu şekilde olacaksa ben gideyim"

Zerrin rahat bir tavırla önündeki sehpanın üstündeki kahve fincanından bir yudum aldıktan sonra tekrar arkasına yaslandı.

"Sen bir şey içer miydin?" Dedi Zerrin.

"Lütfen bir an önce şu gerçekleri anlatın ve ben de gideyim"

"Aynı annen gibi inatçısın" dedi Zerrin dudakları iki yana kıvrılmışken kafasını iki yana sallayarak. Ardından konuşmaya devam etti.

"Beni tanıyorsun zaten"

"Evet. Aybarsın babaannesisin"

"Aynı zamanda senin de anneannen oluyorum"

Yani anneannemse, öz annemle Orhan kardeş oluyordu sanırım. Devam etmesi için Zerrine bakarken o birkaç saniye susarak gözlerime bakmayı tercih etmişti.

"Zerrin her şeyi anlatsana kızıma, bak çok merak etti" dedi Serhat yüzündeki sinsi sırıtışla.

"Ben senin kızın değilim" dedim ters bir ifadeyle.

"Peki, baştan sona anlatayım gerçekleri. Sonuç olarak bu ailenin bir parçasısın ve bilmeye hakkın var"

Zerrine açıklaması için bakmaya devam ettiğimde yeniden konuşmaya başladı.