The Waitress||hs

Ten

-Dobrze, że już jesteś, Melanie-mówi Bella-koleżanka z pracy, z którą najczęściej pracuję na zmianie w restauracji.

-Co się dzieje?-pytam.

-Mamy bardzo dużo dzisiaj pracy. Ja zajmę się serwowanie, tym zbierz zamówienia. I pośpiesz się, szef dzisiaj nie jest w humorze-kiwam głową, przyswajając informację. Wiążę firmowy czarny fartuch i ruszam w stronę stolików. Zbieram wszelkie zamówienia i oddaję je do kuchni. Pracuję tak przez pół południa. Dopiero o czternastej mogę sobie pozwolić na przerwę. W lokalu zostaje zaledwie parę prezesów sąsiednich firm, którymi równie dobrze może zająć się ktoś inny.

Robię sobie kawę, ucinając pogawędkę z Tomem-głównym kucharzem. Popijam ją, słuchając rozmowy o jego ostatnich odwiedzinach swojej rodziny w Australii. Niestety muszę mu przerwać, ponieważ mój telefon dzwoni. Patrzę na ekran, a kiedy widzę imię widniejące na nim, od razu odrzucam, głośno wzdychając.

-Wszystko okej?-pyta Tom.

"Ignorujesz mnie?"

"Melanie nie możesz mnie ignorować"

"Co zrobiłem nie tak?"

"Myślałem, że mamy szansę"

"Proszę zadzwoń"

Przeglądam smsy, czując się z tym naprawdę źle. Może nie powinnam go ignorować? W końcu widać jak się stara, więc może naprawdę nie była to jego dziewczyna? Nie wiem co robić.

-Melanie?-pyta ponownie Tom, a ja dopiero teraz zwracam na niego uwagę.

-Tak?-marszczę brwi.

-Wszystko okej?-patrzy na mnie z opiekuńczością.

-Tak-kiwam głową i uśmiecham się smutno.

-Chłopak?-śmieje się, wycierając dłonie w ścierkę.

-Może-wzdycham.

-Jeśli Lola cię z nim umówiła to bym się obawiał-uśmiecham się na jego słowa.

-Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak trafiłeś.