ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 30

2K 102 16
                                    

Βγαίνω από το μπάνιο με μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από το σώμα μου και όταν σηκώνω το βλέμμα μου βλέπω τον Άρη να κάθεται στο κρεβάτι μου.

"Θεέ μου, Άρη δεν μπορείς τουλάχιστον να με ειδοποιείς για το πότε θα έρθεις;" Τον ρωτάω και παίρνω τα ρούχα μου από δίπλα μου.

"Θα μπορούσα...αλλά δεν θα είχε πλάκα." Λέει και μου χαμογελάει.

"Έχει πλάκα να με τρομάζεις; Ουαου, πολύ αστείο." Του απαντάω ειρωνικά και με κοιτάει περίεργα.

"Μήπως έχεις περίοδο; Πολλά νεύρα έχεις...καλά, περισσότερα από ότι συνήθως." Λέει και πιάνει αμήχανα το σβέρκο του.

"Ναι! Το βρήκες. Για αυτό ήρθα στην θάλασσα σήμερα." Κουνάω τα χέρια μου μπροστά του και σμίγει τα φρύδια του.

"Σόρρυ δεν είμαι γυναίκα για να ξέρω." Απαντάει και στριφογυρίζω τα μάτια μου, πριν μπω ξανά στο μπάνιο με τραβάει από το χέρι και με βάζει να κάτσω πάνω στο πόδι του.

"Εϊ, τι έχεις;" Με ρωτάει ανήσυχα και αφήνω μια ανάσα καθώς κάνει στην άκρη τα μαλλιά μου.

"Συγνώμη δεν ξέρω τι με έπιασε." Του απαντάω και πιέζω τα νύχια μου πάνω στο πόδι μου, "Απλά τσακώθηκα με την μαμά μου, ως συνήθως." Συνεχίζω και τον ακούω να αφήνει μία ανάσα.

"Η μαμά σου δεν με συμπαθεί καθόλου." Λέει και κουνάω αργά το κεφάλι μου πριν σηκωθώ όρθια ξανά.

"Το βρήκα, θα πάμε μια βόλτα να ξεσκασεις λίγο και μετά θα σε γυρίσω." Μου λέει και χαμογελάω.

"Καλύτερα να κάνουμε κάτι εδώ, δεν έχω πολύ όρεξη." Του απάνταω ειλικρινά και με κοιτάει ξαφνιασμένος.

Κοιτάμε για αρκετή ώρα ο ένας τον άλλον χωρίς να πούμε κάτι μέχρι που εγώ κοίταξα αλλού στο δωμάτιο.

"Ας δούμε μια ταινία τότε." Λέει και γνέφω.

"Βρες μία στο λάπτοπ. Όχι θρίλερ." Του τονίζω δίνοντας του το λάπτοπ και τον ακούω να γελάει πριν μπω στο μπάνιο.

Φοράω τα εσώρουχα μου και την γκρι φόρμα με την άσπρη μπλούζα που είχα χωρίσει στο κρεβάτι μου.

Πιάνω με ένα κλαμερ τα μαλλιά μου ψηλά και πάω βγαίνω ξανά στο δωμάτιο.

"Πατατάκια ή ποπκορν;" Τον ρωτάω και σηκώνει το βλέμμα του να με κοιτάξει, "Ότι έχεις. Κι αν δεν έχεις θα πάω να πάρω." Μου απαντάει και χαμογελάω.

Κατεβαίνω τις σκάλες και πηγαίνω στην κουζίνα όπου βλέπω τους γονείς μου με τον αδερφό μου.

My anarchyWo Geschichten leben. Entdecke jetzt