My anarchy

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 43

!¡ Στο κεφάλαιο αυτό υπάρχει αναφορά αυτοκτονίας, αν είναι ένα ευαίσθητο για εσένα θέμα τότε καλύτερα να το προσπεράσεις. ¡!

(Αν κάποιος χρειάζεται να μιλήσει σε κάποιον ας μου στείλει <3)

__________________

Άρης pov,
Λίγες βδομάδες μετά

Σπρώχνω με δύναμη την πόρτα για να μπω σπίτι της και κοιτάω τριγύρω γρήγορα.

"Εύα!" Φωνάζω περιμένοντας μια απάντηση αλλά δεν παίρνω ποτέ.

Κοιτάω βιαστικά στην κουζίνα και το σαλόνι πριν ανέβω τις σκάλες. Τσεκαρω πρώτα το μπάνιο στα αριστερά μου πριν χτυπήσω την πόρτα από το δωμάτιο της.

"Εύα, είσαι μέσα;" Ξαναρωτάω αλλά ούτε πάλι μου απαντάει.

Προσπαθώ να κοιτάξω μέσα από την κλειδαρότρυπα αλλά βλέπω μόνο το κρεβάτι της. Πάω να ανοίξω την πόρτα όμως είναι κλειδωμένη.

"Άνοιξε την πόρτα." Λέω δυνατά από έξω και περνάω τα χέρια μου μέσα από τα μαλλιά μου.

"Εύα άνοιξε την πόρτα!" Βαράω τα χέρια μου πάνω της ανχομενος, "Γαμώτο θα την σπάσω." Την προειδοποιώ.

Απομακρύνομαι ελάχιστα πριν πέσω πάνω στην πόρτα με τον ώμο μου ανοίγοντας την. Κοιτάω γύρω στο δωμάτιο όταν τα μάτια μου πέφτουν κάτω στο πάτωμα όπου βρίσκεται η Εύα.

Σκύβω ανήσυχα δίπλα της και απομακρυνω τα μαλλιά από το πρόσωπο της.

Αποκλείεται να κοιμήθηκε στο πάτωμα.

"Ε, μικρή." Την σκουνταω ελαφρά. Όταν το σώμα της κουνιέται βλέπω ένα κουτί από κάτω της και το παίρνω στα χέρια μου περίεργα πριν την ξανά κοιτάξω.

Τα χέρια μου αρχίζουν να τρέμουν από όλες τις σκέψεις που περνάν από το μυαλό μου καθώς κρατάω το πλέον άδειο κουτί από χάπια στα χέρια μου.

"Μου κάνεις πλάκα." Την σκουντηξα, "Εύα τελείωνε δεν είναι αστείο!" Φωνάζω και κρατάω τους ώμους της.

Καμία αντίδραση.

Την σηκώνω στα χέρια μου και κλοτσαω την πόρτα του μπάνιου της για να μπω μέσα.

Το δέρμα της είχε αρχίσει να χλωμιαζει, και η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πιο δυνατά.

Έβαλα το χέρι μου μέσα στο στόμα της προσπαθώντας να την αναγκάσω να κάνει εμετό, "Έλα..." Ξεφυσηξα.