Athena +18/Yarı Texting

0.3

Kızımızın adını hala bilmemek djdjdkdkdkd

İyi okumalar yallah bölümee

Yıllar Önce

Derin bir nefes aldığımda yapamadığım soru ile göz devirerek Rüzgar bebeğime dönmüştüm.

"Yeter artık ben çözmeyeyim."

Rüzgar"Bu kadar çözmen bile mucize ama yine de o son iki sorunu bitir."

O son iki soruyu çözemediğim için bırakmak istiyorum ikizim.

"Şey... Ben onları çözemedim."

Rüzgar"Asaf'a sor bebeğim, bende şu soruyla uğraşıyorum."

Kulaklıklarını takmış şarkı dinleyerek fizik sorusu çözen Asaf'a döndüğümde derin bir nefes almıştım.

Asaf'ın yanına oturmak için ayağa kalkmış Asaf hareket eden sandalye ile dikkati dağılarak başını sorudan kaldırmıştı.

Ona gülümsediğimde, bana gülümsemiş ardından kulaklığını işaret ettiğimde kulaklıkları çıkartarak konuşmuştu.

"Efendim."

"Şey..."

"Ney?" diyerek her konuşmamda ona şey dediğimi hatırlattığında gülerek başımı eğmiştim.

"Şey Asaf, şu fizik sorusuna bakabilir misin?"

"Tabii, çözelim."

Yanına oturduğumda ikizimin oflayarak uğraştığı soru yüzünden ona dudak bükmüş ardından Asaf'a dönerek soruyu göstermiştim.

Kalemini alarak çözmeye başladığında bir yandan anlatıyor bir yandan da açıklama yapıp duruyordu.

Ben fizik sorusunu çözerken aynı zamanda başkasına anlatacaktım?

Hadi lan oradan.

Kısa bir soruyu anlatma faslından sonra yemek yapmak için mutfağa gitmiştim. Yemek yapmayı severdim, aslında aşçı olmak istiyordum ama işte ailem müsaade etmiyordu.

Kısa bir süre sonra mutfağa Asaf girdiğinde ona dönmüş soğan doğradığım için yaşaran gözlerimden dolayı onu buğulu görmüştüm.

Ardından burnumu çektiğimde elini yıkayarak yanıma gelmiş ve tahtaya bıraktığım bıçağı alarak soğanları benden hızlı bir şekilde doğramıştı.

"Keşke bana haber verseydin, gözlerin yaşarmış."

Bu sözüne gülümsediğimde omuz silkmiştim. "Yemek yapmayı severim."

"Bende çok severim ama sanırım yemeyi daha çok seviyorum." diyerek güldüğünde soğanları doğradığı için biberlere uzanmış bende yeni bir kesme tahtası ve bıçak alarak tekrar yanına gitmiş domatesleri kesmeye başlamıştım.

"Yemeyi emin ol herkes seviyor."

Asaf beni onaylayan bir mırıltı çıkardığında konuyu değiştirmişti. "Akşam Rüzgar ile sahilde oturacağız eğer müsait olursan bizim yanımıza gelir misin?"

Asaf benden hoşlanıyordu.

Bunu biliyordum.

Bende ondan hoşlanıyordum.

O da bunu biliyordu.

Ama ikimizde hızlı olup duvara toslamak istemediğimiz için yavaş yavaş ilerliyorduk.

Mesela önce arkadaş olmuştuk, birbirimizi tanıyorduk.

Çünkü hoşlanmak sevgili olmaya yetmiyordu.