Athena +18/Yarı Texting

1.2

Yorum sınırı: 100 yorum beybilerim

Bu bölümde bolca küfür edebilirsiniz şahsım hariç

Kapıyı açar açmaz annemi görmeyi beklemiyordum. Özellikle Asaf'ın evinde.

"Konuşmamız lazım." dediğinde endişeyle karışık heyecanla yüzüne bakmaya başlamıştım.

Onu başımla onayladığımda "T-tabii, içeri gelsene." diyerek kapıdan ayrıldığımda annem içeri girmiş Asaf"Ben odamdayım." diyerek bizi yalnız bırakmıştı.

Annemi oturma odasına davet ettiğimde topuklu ayakkabılarının çıkardığı sesle yürümeye başlamış bende oturma odasına girerek kapıyı kapatmıştım.

Geriliyordum.

Annem"Direkt konuya girmek istiyorum çünkü seninle konuşacak fazla zamanım yok."

Annemin benimle konuşacak hiç zamanı olmamıştı ki.

"Burada daha fazla Rüzgar ile yaşamanı istemiyorum. Onu kötü etkiliyorsun ve onun mutluluğu önemli."

Kaşlarımı anlamayarak çattığım sırada "Bunu Rüzgar'a sordun mu?" bana kaşlarını çattığında üzerime doğru ilerlemişti.

"Bunu ona sormamıza gerek var mı? Ben oğlumu tanıyorum."

"Tanımıyorsun, oğlun benimle mutlu." diyerek öfkeden titreyen vücudumu sakinleştirmeye çalıştığımda tekrar konuşmuştum. "Çağıralım onu, bakalım gerçekten beni istemiyormuymuş?"

Telefonuma uzandığımda kolumdan tutmuş endişeyle kolumu kendime çekmiştim.

"Dokunma bana."

"Benim sana dokunmam sorun değil, erkeklerin sana dokunması sorun." diyerek bana doğru bir adım daha attığında endişeyle titreyerek birkaç adım gerilemiş ellerini saçlarıma attığında beni seveceğini düşünerek kendimi sakinleştirmeye çalışmıştım.

"Tamam mı?" yüzüme eğilerek benden cevap beklediğinde onu titreyen bedenimin aksini söylemesine rağmen başımla onaylamış bana gülümseyerek "Güzel." işaret parmağını boynumda gezdirmeye başladığında konuşuyordu.

"Asaf ile öpüştün mü bebeğim? Neden dudakların şişmiş?"

Sertçe yutkunduğumda başımı iki yana sallamış "H-hayır, ö-öpüşmedim." diyerek inkar etmiştim.

İşaret parmağı göğüslerime doğru indiğinde gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamış titreyen bedenimi geriye çekememiştim.

"Kardeşine ve babana bunlardan bahsetmiyorsun değil mi?" sesindeki tınıdan öfkeli olduğunu sezdiğimde başımı hızlıca iki yana sallamıştım.

"Peki Asaf'a?"

Ona bir kere söylemiştim çünkü bu temas hastalığımın sebebini bana bir erkeğin tecavüz etmesinden dolayı olduğunu düşünmeye başlamıştı, bunu yüzüme karşı söylememişti ama hissediyordum.

Aslında öyle değildi.

Bana tecavüz eden kişi annemdi.

Ve sürekli bana küçükken onun dokunmasında bir sorun olmadığını ama erkeklerin dokunmasında bir sorun olduğunu söylerdi.

Gerekirse bazen beni döver, işkence uygulardı.

Beni kıskanırdı, güzelliğimi kıskanırdı.

Başımı iki yana salladığımda "Ona da söylemedim. Kimseye söylemedim." diyerek sertçe yutkunmuştum.