Athena +18/Yarı Texting

2.6

Yukarıdaki göl gerçek bu arada tamamen böyle Shop yok

Derin bir nefes aldığımda havanın kararmasıyla hala yolda olduğumuz için koltukta Asaf'a doğru dönmüştüm.

Uykum gelmişti ve uyumak istiyordum.

"Daha çok var mı?"

"Bebeğim, gideceğimiz yer için bilerek geceyi seçtim bu yüzden daha çok var. Arkada sana battaniye ve yiyecek bir şeyler almıştım. Sen onları al güzelim, istersen uyu."

Onu başımla onayladığımda arka koltuğa doğru dönmüş ardından battaniyeyi almıştım.

Ardından gördüğüm sandviçlerle gözlerimden ışıkların çıktığına yemin edebilirim çünkü gerçekten acıkmıştım.

Yemekleri de aldığımda önce battaniyeyi bacaklarıma örterek bağdaş kurmuş ve kucağıma sandviçlerle beraber meyve sularını açmıştım.

Sandviçten bir ısırık aldıktan sonra Asaf'ın dudaklarını götürmüş bana dudaklarını aralayarak ısırdığında sandviçten sonra meyve suyunu içirmiştim.

"Bebeğim önce kendi karnını doyur."

Ona omuz silktiğimde "Beraber yiyoruz işte sevgilim." diyerek sandviçten tekrar yedirmiştim.

Böylece önce karnımızı doyurmuş ardından Asaf'ın yanağını öperek arabanın koltuğunu geriye yatırmış ve battaniyenin altında uyumak için gözlerimi kapatmıştım.

Bir süre boyunca midem bulanmış yediğim yemeğin üzerine direkt yattığım için bu durumu normal karşılamış ve kapıya doğru dönerek midemin üzerine yatmayı kesmiştim.

Tam uykuya dalacağım sırada Asaf'ın telefonu çalmaya başlamış arabadaki radyodan ses yükselmişti.

Beliz Hanım arıyor...

Araba arayan kişiyi söylediğinde bu kadının kim olduğunu bilmediğim için istemsizce kaşlarımı çatmış ardından uykuya dalmaya çalışmıştım.

Asaf'ın kadınla konuşması kulaklarıma doluyordu ama o kadar çok uykum vardı ki ben anlamıyordum.

Kısa bir süre sonra karanlığa gömüldüğümde bu durum artık benim için önemli bir şey olmamıştı...

*

Boynumda hissettiğim dudaklar ve kulağıma dolan gülüş ile mırıldanmıştım. "Ne?" diyerek Asaf'ın omzumda hisset elini tutmuş soğuk eliyle battaniyenin altına karnımın üzerine yerleştirmiştim.

"Uyan artık sevgilim, geldik." dediğinde boynumda hareketlenen dudaklarıyla gözlerimi açmayı reddederek alt dudağımı dişlerimin arasına almıştım.

"Asaf, beni şu an tahrik ediyorsun." benden ayrılacağı sırada izin vermeyerek konuşmaya devam etmiştim. "Ama bu durumu seviyorum, kal böyle."

Titreyen sesime karşılık gülüşünü duymuştum. "Hadi geldik ama bak dışarıda çok güzel bir manzara var ama senin haberin yok." dediğinde hafifçe gözlerimi aralamış görüş açımda Asaf'ın bedeni olduğu için dışarıyı göremediğim gibi boynumdaki yüzünü çekerek hafifçe kendimden uzaklaştırmıştım.

"Bak gözlerine, benim hayatımda görmek istediğim tek manzara bu. Neden bunun için o kadar yol geldik ki."

Asaf gülümseyerek avuç içimi öptüğünde "Dışarıyı gördüğünde böyle düşüneceğini hiç sanmıyorum." diyerek üzerimden kalkmıştı.

Koltukta gerindiğimde Asaf arabadan inmiş benim kapıma ilerleyerek kapımı açmıştı.

Başımı oraya çevirdiğimde gördüğüm manzara dilimin tutulmasına neden olmuş heyecanla doğrularak arabadan inmiştim.