Athena +18/Yarı Texting

1.1

Selamlar

Sınır: 70 yorum

İyi okumalar

Yallah bölümeee

Asaf ile yemeğimizi yemeye başladığımızdan beri Rüzgar'ın yanımızda olmaması canımı yakıyordu.

Asaf ile tek kalmayı çok seviyordum, sadece Rüzgar ailemin yanındayken üzülüyordum.

Çünkü ailem beni görmek dahi istemiyordu.

Kapının zil sesini duyduğumda heyecanla başımı tabağımdan kaldırmış Asaf da bana gülümsemişti.

"Rüzgar gelmiştir, kapıya bakayım mı?" diyerek izin istediğimde kaşlarını çatmıştı.

"Bu evde olduğun sürece bir şey yaparken izin almana gerek yok. İstediğini yapabilirsin."

Ona gülümsediğimde mutfaktan çıkmış ve kapıya doğru ilerlemiştim.

Kapı bir kez daha vurulduğunda kapıyı açmış gördüğüm kişi kaşlarımı çatarak öfkeyle ona bakmama neden olmuştu.

Gelen Merve'ydi.

Asaf'a takıntılı olan Merve.

Kapıyı yüzüne kapatmamak için büyük bir çaba sarf ederken gülümsemeye çalışmıştım.

Merve yüzünü buruşturarak "Yine mi sen? Senden kurtulmamış mıydık biz ya?" diyerek bana omuz atmış ve eve girmişti.

"Merve, o eline koluna sahip çık." diyerek onu uyardığımda mutfağa girmiş o da peşimden girmişti.

Asaf başını kaldırarak gelene baktığında Merve'yi görerek gülümsemiş gülümseyişi istemsiz kıskançlığımı körüklemişti.

"Hoş geldin."

"Hoş buldum canım, naber?" diyerek yanına sandalye çekerek oturmuş derin bir nefes alarak sabrettiğimde masaya oturarak yemeğimi yemeye devam etmiştim.

Asaf"İyiyim Merve ama şöyle mi geçsen?" diyerek sandalyeyi kendinden uzaklaştırdığında sessiz kalmaya devam etmiştim.

Onun hayatına şu an karışamazdım.

İstediğini yapabilirdi.

Ama tekrar sevgili olmuş olsaydık eğer o kız bu evde olamazdı.

Ki Asaf eskiden öyle yapıyordu, benim rahatsız olduğumu ve Merve'nin onu sevmesi nedeniyle onunla arkadaş olamayacağını söyleyerek onunla iletişimi kesmişti.

Sürekli eskiyi yad etmeyi bırakarak ayağa kalktığımda mutfaktan çıkmak için kapıya adımlamış Merve'nin sesiyle duraksamıştım.

"Anca gidersin."

"Bak üslubuna dikkat et, yemin ederim seni kimse elimden alamaz."

Merve dudaklarını aşağı doğru sarkıtarak ayağa kalktığında "Ay, kıyamam. Bizim küçük panter, büyümeye mi karar verdi?" Asaf ayağa kalkarak Merve'nin kolundan tuttuğunda onu hafifçe geri çekmiş "Merve, birbirinizden hoşlanmıyor olabilirsiniz ama benim evimde kimsenin huzurunu kaçırmaya hakkın yok. Buna müsaade etmem." Merve göz devirdiğinde "Onu mu savunuyorsun bana? O kim ki? Ben senin eski sevgilindim!" bu sözüyle kaşlarımı çattığımda anlamayarak Asaf'a bakmıştım.

Benim bildiğim yıllar içinde bunun olması imkansızdı ama ben yokken bu bir yıl içinde sevgilisi olduysa...

Bildiğim kadarıyla yoktu ama ya olduysa?

"Sevgili derken?"

Asaf"Öyle bir şey yok, bunu sonra konuşalım, tamam mı?"

Sessiz kaldığımda onu yalnızca başımla hafifçe onaylamıştım. Merve öfkeyle"Beni o kızın yerine seçemezsin! O kız senin hiçbir şeyin. Bense sana nasıl değer veriyorum, Asaf beni seviyorsun." demesiyle ona göz devirerek daha fazla katlanamayacağım için oturma odasına girmiş ve sesini duymak istemediğimden ötürü kapıyı kapatmıştım.