Today is my first day in virtual therapy. Hindi na ako maka-angal kay mama lalo na't ang Tita ko na ang nagbayad sa psychiatrist. Bukas ay papasok na ako, tapos sa gabi naman ay ang second virtual therapy ko.
"Are you ready?" Tanong ni Doc sa'kin. Tumango naman ako bilang sagot.
"So, your therapy consists of four stages." Panimula niya. "Commitment, Process, Change, and Termination." Pagpapatuloy niya.
"Also, we have six signs para masabi nating may progression sa therapy mo." Patuloy lang ang pakikinig ko.
"First, your mood methods. D'yan natin makikita kung hindi na ba napapadalas ang pag mood swings at pag breakdown mo. Second, your thinking has shifted. Ibig sabihin, nabawasan na ang pag-iisip mo sa mga bagay bagay. Third, your behaviours have changed. Fourth, your relationship with others are better. Nakikisalamuha ka na nang walang takot. Fifth, you have better life satisfaction. Hindi ka na yung nagsasawa sa buhay mo, mas gusto mo nang mabuhay ng mas matagal. And last, your diagnosis changes. D'yan ko malalaman kung bumaba na ba ang depression mo, kunwari naging introvert ka nalang."
Nagpatuloy ang discussion ni Doc sa mga mangyayari. Nagsimula na rin kaming mag-usap tungkol sa kundisyon ko at kung kailan ko 'to unang Naramdaman.
At first, medyo nahihiya pa akong magsabi dahil hindi ko naman siya kilala. Pero, Sinabi niya naman mapagkakatiwalaan ko siya. Hope things will get better soon.
My therapy lasted for hours. I didn't noticed that it's already lunch. Nagpadala si Doc ng mga gamot na maiinom ko. With proper therapy and medications naman daw ay gagaling ako.
Pagkatapos kumain ay kaagad na rin akong nahiga sa kama at binuksan ang messenger. Marami na ring chat ang mga kaibigan ko, pero mas mabuti na ring Hindi ko muna sila kausapin para hindi masyadong bumigat ang pakiramdam ko, lalo na't miss na miss ko na sila.
Nanibago ako nang makitang wala ang conversation namin ni Jan.
"Ay oo nga pala, in- ignored ko." Bulong ko.
Kaagad ko namang Tinignan ang spam messages para makita ang conversation namin. And there, I saw his flood messages. Kahit naman na iseen ko ito ay hindi makikitang naka seen sa kaniya, kaya safe na ring Hindi niya makitang nabasa ko na.
Juan Arceo Cruz
Hi love!
Juan Arceo Cruz
Bakit hindi ka nagre- reply?
Juan Arceo Cruz
Call me when you need me, love. I'm worried.
Juan Arceo Cruz
I hope you're okay.
Juan Arceo Cruz
Mahal kita, Cedes.
Juan Arceo Cruz
I'll wait you,love. Please, take care of your mental health.
Iyon na ang last message niyang nabasa ko. Gustong gusto kong reply-an si Jan pero hindi ko magawa. Pakiramdam ko ay papa hirapan ko lang ang sarili ko kapag ginawa ko 'yon.
"Pero, he needs to know din naman." Bulong ko sa kawalan. Kaagad naman anong nag desisyon na reply-an siya bago muling i- ignore.
Juan Arceo Cruz
Reply: Hi love! Sorry kung hindi na kita nare- reply-an. I'm prioritizing my mental health. Nahihirapan na ako, at hindi ko kakayaning makita mo akong nahihirapan. Hope you understand. I'm tired, love. I'm really tired. I'm sorry.
Pag kasend kong iyon ay nanlaki naman ang mata ko dahil kaagad niyang na-seen. Online pala siya? Wala na akong nagawa nang bigla na siyang nag reply.
YOU ARE READING
Sa Hindi Pag-Alala
Teen FictionChasing Destiny #1 Minsan may darating na isang taong mag papaniwala sayo na may walang hanggan, taong sasabihan ka na ikaw lang wala ng iba. Taong papangakuan ka na ang ikaw at ako ay hanggang dulo, ngunit siya din pala ang unang susuko. Lalaban k...
