Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

Chapter no.2

Κατεβαίνω κάτω με το μπολακι μου . Το αφήνω στο τραπέζι της κουζίνας και πάω προς το καθιστικό που είναι τα παιδιά . Βλέπω τα αγόρια να έχουν ξαπλώσει στον καναπέ με ανοιχτή την τηλεόραση. Ίσα ίσα που ακουγόταν η τηλεόραση και ήταν και στις ειδήσεις . Μα τι στο καλό αυτοί ποτέ δεν βλέπουν ειδήσεις. Δεν είναι και δεν ήταν ποτέ τέτοιο τύποι . Προχωρώ ώστε να δω τι κάνουν και τους βλέπω να κοιμούνται.

Χμμμ θα δούμε τώρα ποιος γελάει τώρα. Μπουαχαχα (σατανικό γέλιο)

Έβγαλα τις παιχνιδιαρικες παντόφλες μου . Μετά πηγα να πάρω το τηλεκοντρόλ το οποίο ήταν δίπλα από τον ξαπλωμένο Άρη. Το πήρα με αργές αργές κινήσεις για να μην τον ξυπνήσω. Καθώς το έπαιρνα ο αδερφός μου κουνήθηκε και γύρισε απο την άλλη με αποτέλεσμα να τον κοιτώ με γουρλωμενα τα μάτια γιατί αν με έβλεπε ποιος θα με σώσει μετά. Ευτυχώς δεν ξύπνησε . Αλλάζω το κανάλι αυτό και το πάω στο Mad . Το κανάλι με τα τραγούδια. Δυναμώνω την μουσική στο τέρμα και αφήνω το τηλεκοντρόλ στο τραπεζάκι του καθιστικού . Τα αγόρια παίρνουν την συνηθισμένη τους ξινή φάτσα. Ο Άρης κοιμόταν του καλού καιρού. Ανεβαίνω πάνω στον καναπέ που είναι ξαπλωμένοι και αρχίζω να χορεύω και να τραγουδώ σαν την τρελή . Τους πατούσα που και που . Άρχισαν να ξυπνάνε. Ο Άρης γύρισε το σώμα του και είδε που χόρευα από πάνω του .

Άρης : Τι κάνεις όρθια εσύ ;;

Νάντια : Χορεύω Άρη δεν βλέπεις.

Στέλιος : Κλεισε την τηλεόραση ρε ηλίθια.

Νάντια : Μπα λέω και συνεχίζω να χορεύω.
Καθώς φώναζα τους στοίχους του τραγουδιού :

✨🎵My head and my heart are torturing me, yeah

'Cause my mind, and your arms, I go to extremes, yeah

When angels tell me run, and monsters call it love, oh

My head and my heart are caught in-between, yeah

La-la-la-la-la
La-la-la-la-la-la-la
La-la-la-la-la ✨🎵

Παίρνει το ένα μαξιλάρι ο Στέλιος και μου το πετά στο πρόσωπο και χώνει το πρόσωπο του στο μαξιλάρι που κοιμόταν . Η πτώση μου ευτυχώς δεν εκτελέστηκε γιατί αλλιώς θα έπεφτα στον Άρη και θα φώναζε .

Άρης : Πω γαμωτο Νάντια .

Στέλιος : Βλαμμένη κλείσε την τηλεόραση κοιμόμαστε.

Νάντια : Είναι 5 η ώρα το απόγευμα και κοιμαστε από τις 1:30 που ήρθαμε . Τώρα είναι ώρα για φασαρία.