Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

Chapter no.29

Μόλις φτάνω σπίτι βλέπω την μαμά να κάθεται στον καναπέ και μια κυρία στην πολυθρόνα . Πηγαίνω αφήνοντας τα κλειδιά στο τραπέζι.

Μαμά : Α ώστε ήρθες Νάντια;

Νάντια: Ναι.

Μαμά : Από εδώ η κόρη μου.

Γυρνάει τότε η άγνωστη γυναίκα και με κοιτά. Χάρηκε με το που με είδε μιας και ήταν η κ.Στελλα. Χάρηκα και εγώ που την είδα.
Ωχ για στάσου! Η κ.Στελλα εδώ ; Στο σπίτι μου! Είχα δώσει ως δικαιολογία ότι πήγα στο σπίτι να προσέχω την μικρή. Αν το μάθει η μαμά μου ότι δεν είχα πάει και το είχα σκάσει , την έβαψα!

Στέλλα : Την γνωρίζω την κόρη σου. Είναι η μπέιμπι-σίτερ της μικρής μου Έλλης. Πώς είσαι παιδί μου;

Νάντια: Θαυμάσια.

Κάθομαι στον καναπέ δίπλα στην μαμά μου. Είχα μία απορία και δίστασα να την μοιραστώ μαζί τους. Αλλά δεν πειράζει πιστεύω να ρωτήσω το εξής :

Νάντια : Από πότε γνωρίζεις μαμά την κ.Στελλα;

Μαμά : Εγώ και η Στέλλα ήμασταν κολλητές στο λύκειο.

Στέλλα : Δυστυχώς χαθήκαμε γιατί μετακομίσαμε εγώ και ο σύζυγός. Χάσαμε επαφές και να που τώρα ξανά είδαμε η μία την άλλη.

Νάντια: Αχ ωραία!

Στέλλα: Ο πιο μεγάλος είναι  ίσα με την Νάντια. Ο Άρης μου!

Μαμά: Ο Άρης ; Ο γνωστός Άρης ;

Νάντια : Ναι μαμά ο κολλητος του Στέλιου.

Μαμά : Άψογο παιδί! Η αλήθεια να λέγεται . Και τώρα που λεμε για αλήθειες εσύ δεν θα ήσουν Νάντια σπίτι σήμερα ;

Νάντια : Πήγα μια βόλτα έξω γιατί βαριόμουν.

Μαμά : Παίζει κανένα αγοράκι μήπως Ναντια;

Νάντια : Μαμά! Μπροστά στην κύρια Στέλλα θα τα συζητήσουμε αυτά ; Όχι δεν παίζει κάτι...

Μαμά : Η Στέλλα είναι δικός μας άνθρωπος.

Στέλλα : Πάντως εμένα δεν με πείθεις Νάντια. Εμένα ο Άρης δεν γνωρίζω... Δηλαδή τώρα τελευταία δεν φέρνει καθόλου γυναίκες στο σπίτι. Το βρίσκω αρκετά παράξενο , το συνήθιζε να φέρνει και μετά να φεύγουν με τα ελάχιστα ρούχα τους.

Μαμά: Μιλάμε για αγόρι στην εφηβεία άρα δεν νομίζω να ωρίμασε τόσο γρήγορα!

Στέλλα : Συμφωνώ. Έρχεται κάθε μέρα κεφάτος στο σπίτι πολύ , γεμάτος θετική ενέργεια. Χαμογελάει όλη την ώρα , δεν είναι τόσο οξύθυμος όσο άλλες φορές ....