Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

Chapter no. 21

Μόλις φτάνω εκεί χτυπώ και μου ανοίγει η κυρία Στέλλα και η μικρή τρέχει προς τα εμένα αγκαλιάζοντας με .

Νάντια: Γεια σας . Τι μου κάνετε ;

Έλλη: Σε περιμέναμε !

Κ.Στελλα : Τι κάνεις κορίτσι μου;

Νάντια: Καλά εσείς ;

Κ.Στελλα : Καλά και εγώ.

Έλλη: Ναντια , Νάντια ψήνουμε μπισκότα.

Νάντια: Ωχ αυτό είναι θαυμάσιο. Το κατάλαβα αμέσως από την μυρωδιά που έχει γεμίσει όλο το σπίτι.

Κ.Στελλα: Ναι είπα να φτιάξω μερικά να φάτε

Νάντια : Ωχ δεν έπρεπε .

Κ. Στέλλα :Δεν μπορώ να σε αφήνω να προσέχεις την μικρή χωρίς να σου προσφέρω κάτι.Ειναι πολύ!

Νάντια : Σας ευχαριστούμε.

Κ.Στελλα: Λοιπόν εγώ πρέπει να πηγαίνω στην δουλειά.Ναντια καλή μου έχουν μείνει κάποια ταψιά με μπισκότα που πρέπει να μπουν στο φούρνο .

Νάντια: Μην ανησυχείτε είναι όλα υπό έλεγχο .

Κ.Στελλα: Ωραία τα λέμε.

Κλείνει η πόρτα και μένω με την μικρή . Η μικρή κάθισε στο τραπέζι του καθιστικού και συνέχισε την ζωγραφιά που έφτιαχνε. Εγώ είχα ανοίξει τα βιβλία δίπλα της σημειώνοντας. Η πόρτα χτυπά και σηκώνομαι για να ανοίξω . Αντικρίζω τον Άρη με μπερδεμένα μαλλιά.

Άρης : Τι κάνεις εσύ εδώ ;

Νάντια: Προσέχω την Έλλη; Εσύ πως δεν έχεις κλειδιά ;

Άρης : Τα ξέχασα σπίτι. Ευτυχώς που ήσουν εσύ εδώ να μου ανοίξεις και όχι η μάνα μου . Τώρα που το σκέφτομαι καλά θα περάσουμε εμείς οι δύο !

Μου πειράζει τα μάγουλα και μπαίνει μέσα. Κλείνω την πόρτα και τον βλέπει η Έλλη . Κάθομαι διπλα στην Έλλη ενώ εκείνος ήταν έτοιμος να ανέβει πάνω αλλά για κακή μου τύχη πετάγεται η μικρή .

Έλλη: Άργησες Άρη!

Άρης : Σόρρυ μικρή.

Έλλη: Ήσουν με την κοπέλα σου ;

Άρης : Ποια κοπέλα μου;

Έλλη: Αυτή που φέρνεις στο σπίτι.

Άρης : Ναι και όχι. Βλέπεις δεν είναι η κοπέλα μου.

Έλλη: Α γιατί νόμιζα ότι η Νάντια ήταν η κοπέλα σου .