Chapter no.33

1.8K 65 17
                                    

Το πρωί σηκώθηκα. Ντύθηκα , περιποιήθηκα και κατέβηκα κάτω.

Έφτιαξα μια κούπα ζεστό γάλα και έβαλα σε ένα πιάτο δύο κρουασάν

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.

Έφτιαξα μια κούπα ζεστό γάλα και έβαλα σε ένα πιάτο δύο κρουασάν. Τα άφησα στο τραπέζι και κάθισα πάνω στο καναπέ ή και όχι... Κάθισα πάνω στον Άρη. Ο Άρης σηκώθηκε πάνω και με κοίταξε. Έτριβε τα μάτια του και κοίταξε την ώρα.

Άρης: Καλημέρα...

Νάντια: Δεν θα το έλεγα.

Άρης : Πονάει το κεφάλι μου.

Νάντια: Φυσικά αν πίνεις...

Άρης : Γιατί μου μιλάς έτσι εσύ τώρα;

Νάντια :  Πως θα ήθελες να σου μιλούσα εφόσον  ήρθες χθες στο σπίτι μου μεθυσμένος λέγοντας πάνω κάτω τι έχει γίνει.

Άρης : Δεν ανέφερα το όνομα σου σωστά;

Νάντια : Ευτυχώς να λες! Αλλιώς...

Άρης : Αλλιώς; Αλλιώς τι μωρό μου;

Μου λέει πλησιάζοντας με . Πιάνει το δάχτυλο μου που θυμωμένη τον στόχευε. Κοντά στα χείλη μου τα δικά του μου λέει  "τι;" . Εγώ απλά τον κοιτώ. Καθώς ερχόταν όλο και πιο κοντά μου με αποτέλεσμα να με ρίξει στον καναπέ , τον έσπρωξα πρώτου να είναι αργά. Έπιασα το στήθος του και τον τοποθέτησα στην αρχική του θέση.

Άρης : Ακόμα με θες...

Νάντια : Σιγά ρε κατακτητή!

Άρης : Μωρό μου μην μιλάς γιατί εμένα με έχεις κατακτήσει προ πολλού.

Νάντια : Ναι καλά.

Άρης : Μην μου αρνείσαι τώρα σε κάτι που έχω δίκιο....

Έρχεται πιο κοντά μου , μα εγώ τον σπρώχνω πίσω πίνοντας το γάλα μου. Ένας ακόμη λόγος γιατί το έκανα ήταν γιατί ήρθαν τα παιδιά. Κάθισαν δίπλα μας με ένα ποτήρι καφέ.

Ιωάννα : Καλημέρα καλημέρα. Πώς κοιμηθήκαμε;

Νάντια : Υπέροχα!

Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα