Το πρωί σηκώθηκα. Ντύθηκα , περιποιήθηκα και κατέβηκα κάτω.
Έφτιαξα μια κούπα ζεστό γάλα και έβαλα σε ένα πιάτο δύο κρουασάν. Τα άφησα στο τραπέζι και κάθισα πάνω στο καναπέ ή και όχι... Κάθισα πάνω στον Άρη. Ο Άρης σηκώθηκε πάνω και με κοίταξε. Έτριβε τα μάτια του και κοίταξε την ώρα.
Άρης: Καλημέρα...
Νάντια: Δεν θα το έλεγα.
Άρης : Πονάει το κεφάλι μου.
Νάντια: Φυσικά αν πίνεις...
Άρης : Γιατί μου μιλάς έτσι εσύ τώρα;
Νάντια : Πως θα ήθελες να σου μιλούσα εφόσον ήρθες χθες στο σπίτι μου μεθυσμένος λέγοντας πάνω κάτω τι έχει γίνει.
Άρης : Δεν ανέφερα το όνομα σου σωστά;
Νάντια : Ευτυχώς να λες! Αλλιώς...
Άρης : Αλλιώς; Αλλιώς τι μωρό μου;
Μου λέει πλησιάζοντας με . Πιάνει το δάχτυλο μου που θυμωμένη τον στόχευε. Κοντά στα χείλη μου τα δικά του μου λέει "τι;" . Εγώ απλά τον κοιτώ. Καθώς ερχόταν όλο και πιο κοντά μου με αποτέλεσμα να με ρίξει στον καναπέ , τον έσπρωξα πρώτου να είναι αργά. Έπιασα το στήθος του και τον τοποθέτησα στην αρχική του θέση.
Άρης : Ακόμα με θες...
Νάντια : Σιγά ρε κατακτητή!
Άρης : Μωρό μου μην μιλάς γιατί εμένα με έχεις κατακτήσει προ πολλού.
Νάντια : Ναι καλά.
Άρης : Μην μου αρνείσαι τώρα σε κάτι που έχω δίκιο....
Έρχεται πιο κοντά μου , μα εγώ τον σπρώχνω πίσω πίνοντας το γάλα μου. Ένας ακόμη λόγος γιατί το έκανα ήταν γιατί ήρθαν τα παιδιά. Κάθισαν δίπλα μας με ένα ποτήρι καφέ.
Ιωάννα : Καλημέρα καλημέρα. Πώς κοιμηθήκαμε;
Νάντια : Υπέροχα!
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου
Teen FictionΝάντια και Άρης. Άρης και Νάντια. 10/10/21 - 03/07/22