Ξύπνησα και ντύθηκα γρηγορα. Ο Άρης κοιμόταν ακόμη το βόδι πάνω στο κρεβάτι μου. Οπότε τον έριξα απο κάτω. Φυσικά και το ήθελα και του άξιζε. Μην ακούσω το αντίθετο.... Τέτοιο ζώον που είναι του αξίζουν περισσότερα από ότι πρέπει.
Άρης : Τι στο διάολο; Τι κάνεις μου λες;
Νάντια: Κοιμόσουν δεν φταίω.
Άρης: Με πήρε ο ύπνος παραπάνω! Τι να κάνω; Γιατί δεν μου μίλησες όπως ο κανονικός κόσμος;
Νάντια: Γιατί είσαι βόδι. Φεύγεις αμέσως , μη λέμε και πολλά πολλά.
Άρης: Μα γιατί; Καλά τα πήγαμε χθες . Ααα και μην ξεχνάς ότι το κάναμε φυσικά.
Νάντια: Είμαι σίγουρη ότι αυτό συγκρατησες πιο πολύ από όλα. Απορώ πως τόλμησα να πέσω στο επίπεδο σου.
Άρης : Ω έλα τώρα που δεν σου κάνουμε Νάντια.
Νάντια : Άι στο διάολο Άρη. Άι στο διάολο πρωί πρωί.
Του πετώ τα πράγματα του και αρχίζει να ντύνεται αμέσως. Εγώ προσπαθούσα να φτιάξω το κρεβάτι μου. Τσαντισμενη έπιασα το πάπλωμα και το έφερα προς το μέρος μου. Σηκώθηκα πάνω για να το φτιάξω καλύτερα. Ο Άρης είχε έρθει κοντά μου και ακριβώς από πίσω μου. Ήρθαμε πολύ κοντά ο ένας το άλλο. Έκανα λίγο πιο πίσω κοιτώντας το σώμα του. Χαμογελάει και με στρέφει να ακουμπήσει η πλάτη μου πάνω στο στήθος του.
Άρης : Όταν θα σε έχω από κάτω μου όμως Νάντια και θα με παρακαλάς να σταματήσω , τότε θα δούμε πως θα θες κάθε μέρα.
Ναντια : Σιγά μην πέσω τόσο χαμηλά και πάω με εσένα.
Άρης : Ωωω γατάκι μην λες μεγάλα λόγια. Έπεσες μια , θα πέσεις και άλλες τόσες.
Νάντια : Ωωω συγγνώμη που στο χαλάω αλλά ήταν μια και η τελευταία φορά που κοιμάμαι με ηλίθιους στο κρεβάτι μου.
Άρης : Θα το δούμε αυτό . Μέχρι τότε μωρό μου , θα σε απολαμβάνω κατά διαστήματα.
Μου λέει πονηρά και φερνει το κεφάλι του στο λαιμό μου δαγκώνοντας τον παιχνιδιάρικα. Εγώ θυμωμένη προσπαθώ να απαλλαγώ από εκείνον με κάθε τρόπο.
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
