Chapter no.24

2.4K 70 25
                                    

Τα παιδιά έφυγαν για το σπίτι. Η μαμά μας φώναζε να πέσουμε για ύπνο και μεις γιατί αύριο έχουμε σχολείο. Τελικά πέσαμε για ύπνο μιας και έχουμε σχολείο. Φυσικά και κάναμε άσκοπους γύρους οι δύο μας μέχρι να πέσουμε. Βασικά πηγαίναμε και οι δύο στην κουζίνα να φάμε το παγωτό που υπήρχε. Πρώτα πήγαινε ο Στέλιος και μετά εγώ . Πάντα σε διαφορετικές ώρες . Δεν τον πέτυχα καμία φορά αλλά ως δίδυμη είμαι σίγουρη ότι είναι ένοχος...

Πρωί:

Σήμερα έχουμε και γυμναστική οπότε αναγκαστικά πρέπει να φορέσω φόρμα

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.


Σήμερα έχουμε και γυμναστική οπότε αναγκαστικά πρέπει να φορέσω φόρμα . Τα μαλλιά μου τα έκανα ελαφρά μπούκλες για να κάνω μια αλλαγή. Η μαμά μου , χτύπησε την πόρτα λέγοντας με να ξυπνήσω . Την ανοίγω επειδή είχα ήδη ξυπνήσει. Της λέω "καλημέρα" και της δίνω ένα φιλί. Περπατά προς το καθιστικό. Άρχισε να μου λέει τις δουλειές που έχω για σήμερα. Δεν μου έβαλε πολλές διότι της είπα ότι με χρειάζεται η κυρία Στέλλα να περάσω από εκεί.

Μαμά : Μίλα και στον αδερφό σου να ξυπνήσει

Νάντια :Ναι μαμά μην μου ανησυχείς.

Μαμά : Άντε τα λέμε γιατί θα αργήσω .

Μου δίνει ένα φιλί. Ανοίγει την εξώπορτα και βγαίνει έξω.

Μαμά : Φιλάκια!

Έφυγε και τότε βλέπω τον Στέλιο να τρίβει τα μάτια του. Ήταν ακόμη με τις πιτζάμες.

Νάντια: Περιμένεις να σε στείλω πάνω να ντυθείς ή....;

Στέλιος : Νάντια μπορείς να μου φτιάξεις τσάι. Πονά ο λαιμός μου!

Νάντια : Ε ναι ρε συ! Φυσικά και σου πονάει αφού έφαγες όλο το παγωτό χθες βράδυ.

Στέλιος : Εγώ; Μα τι λες ;

Νάντια : Ναι ναι ... Μπορώ να το διατυπώσω από το ότι έχεις λίγο στην άκρη των χειλιών σου.

Μαζεύει με το δάχτυλο εκεί στην άκρη των χειλιών του και το γλύφει.

Στέλιος : Βλέπεις δεν έχω κάτι!

Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα