Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

Chapter no.5

Μόλις φτάνουμε στο σχολείο βλέπω ότι όλα τα παιδιά είναι στην αυλή . Άρα έχασα το πρώτο μάθημα φυσικής εξαιτίας των καθυστερημένων αποβλήτων από πίσω .

Με το που διαβαίνω την μεγάλη καγκελόπορτα του σχολείο εντοπίζω σε μια άκρη τα κορίτσια . Προχωρώ προς το μέρος τους ενώ τα αγόρια πηγαίνουν προς την άλλη μεριά .

Η Χρύσα έρχεται κοντά μου και μου δίνει μια αγκαλιά . Γενικά μόνο αυτή ήρθε να με αγκαλιάσει ενώ οι άλλες κοιτούν τα χοτ μαναρακια απέναντι .
Με αφηνει η Χρύσα και με κοίτα λέγοντας μου :

Χρύσα : Καλημέρα . Πως και άργησες ?

Νάντια : Άσε έμπλεξα .

Της λέω και προσπαθώ να την αποφύγω

Χρύσα : Για πες , για πες .

Νάντια : Περίμενε να αφήσω την τσάντα γιατί δεν αντέχω άλλο .

Πηγαίνω προς τα υπόλοιπα κορίτσια τα οποία κάθονταν σε ένα πεζούλι . Έρχομαι κοντά τους και με κοιτούν με έκπληξη λέγοντας μου καλημέρα , η χορωδία . Αφήνω την τσάντα και κάθομαι δίπλα στην Ιωάννα .

Ιωάννα : Τι έγινε ρε συ και δεν ήρθες πρώτη ώρα ? Βαρέθηκα μόνη μου μέσα στην τάξη

Χρύσα : Θα μου πεις ?

Με ρωτά η Χρύσα ενώ σκουνταει ελάχιστα τον ώμο μου .

Νάντια : Καλά ντε θα σου πω αλλά άμα με ξανά χτυπήσεις θα το πληρώσεις .

Έμιλυ : Άντε πες μην μας κρατάς σε αγωνία . Θέλω να μάθω κουτσομπολιό εδώ και τώρα .

Νάντια : Έμιλυ θέλω να μου ηρεμήσεις .

Χρύσα : Ξεκινά γιατί με εσένα θα μας πάρει ώρα .

Αρχίζω να εξιστορώ το πρωινό συμβάν και ύστερα από λίγο χαχανιζουν όλες ομαδικώς ενώ εγώ ήμουν με ένα χαμόγελο λέγοντας τους να ησυχάσουν .

Ιωάννα : Κλαίω με την κάλτσα που την πέταξες με τέτοιο τρόπο . Είσαι τοπ φιλενάδα .

Νάντια : Μπορεί να μπήκα σε μια βρωμερή χωματερή, αλλά το 20αρικο το πήρα . Αυτά δεν τα σημειώνουμε βλέπω . Δεν τα σημειώνουμε .

Χρύσα : Ας σημειώσουμε και οτι σε βοήθησε ο άλλος ο μαντραχαλος .

Νάντια : Ούτε καν που έψαχνε . Έκανε ότι έψαχνε για να πει στον αδερφό μου ότι με βοήθησε .

Έμιλυ : Ναι ναι ναι .Άστα αυτά τώρα . Έκανε , δεν έκανε , δεν αρνήθηκε να σε βοηθήσει .