𝐹𝑖𝑟𝑒 𝑜𝑛 𝑓𝑖𝑟𝑒

16

𝑻𝒐𝒙𝒊𝒄 𝒔𝒕𝒓𝒂𝒏𝒈𝒆𝒓

غریبه سمی

محکم تر پسر در اغوشش رو به خودش فشرد.

لرزش بدن جونگ کوک زیاد شده بود و این تهیونگ رو نگران میکرد.

بوسه های اروم و ارامش بخشش رو به سر و صورت جونگ کوک هدیه میداد تا ارومش کنه.

جونگ کوک داشت گذشته ای دردناک رو برای اولین بار میدید.

سرگذشت دوست مورد علاقش داشت جلوی چشم هاش رغم میخورد و این براش عذاب اور بود.

به چشم میدید که چطور لبخند های هیونگش، اروم پژمرده و پژمرده تر شد و در اخر از بین رفت.

اون هم مثل خودش گذشته غمگینی رو پشت سر گذاشته بود...

با حس زمزمه های اروم و دلنشینی کنار گوشش، از دیدن گذشته دست کشید و همزمان با خاکستر شدن جسم جیمین، چشم هاش رو باز کرد.

زمزمه های عاشقانه تهیونگ برای قلب کوچک و قرمز رنگش زیادی شیرین بود.

لبخندی روی لبش نشست و با حس دست ته روی گونه اش، چشم هاش رو دوباره بست.

شاه عاشق با عشقی که در نگاه اغشته به نگرانیش ریخته بود، به پسر در اغوشش نگاه میکرد.

بوسه ی دیگه ای به پیشانی کوک هدیه داد: بلخره...دیدیش؟

کوک نگاه ارومش رو به چشم های ته دوخت و سرش رو تکان داد: تو میدونستی؟

لبخند تهیونگ پاسخ سوالش بود.

جونگ کوک لبخند غمگینی زد: جیمین هیونگ سرنوشت غم انگیزی داشته...همیشه بهش گیر میدادم که چرا وقتی هوسوک اینقدر عاشقته تو ردش میکنی... اما الان فهمیدم...

نگاهش باز هم به نگاه تهیونگ گره خورد: درسته که فراموش کرده گذشته رو...اما حس میکنم قلبش هنوز دردی که کشیده رو فراموش نکرده و روح صدمه دیدش...هنوز ترمیم نشده

جونگ کوک ساکت موند و در افکارش غرق شد.

تهیونگ جلو رفت و بوسه کوتاه و پر عشقی به لب های کوک زد.

بوسه ای از جنس برگ گل رز...

روی تخت نشست و به جونگ کوک هم کمک کرد تا کنارش بنشینه.

کوک نگاهش به پنجره افتاد و با دیدن چیزی که اونجا بود، چشم هاش درشت شدن.

بالاتنه ای زنانه و قوی میدید که انگار روی بدن یک مار غول پیکر نصب شده!

دو شمشیر نقره ای رنگ و برنده در دو طرفش اویزان بودن و با چشم های کشیده وحشی اش مثل یک محافظ، به اطراف نگاه میکرد.