CLASS WITH A MISFIT: Along with the Beauties

Session 19

-CLASS OF DARKNESS-

CHARRE

"Gawin mo na ang dapat gawin." Napasimangot ako nang pagkagising at pagkagising ko pa lang ay iyon kaagad ang sumalubong sa akin. A message from Kevent.

Hindi pa nagtagal ay may natanggap na naman akong message notification. "You have this weekend to do what you need to do. Maybe I'll start next week, I'm personally bribing the seniors one by one."

'Ang taas naman yata ng confidence level niya to be this so gallant in spending his points and money?'

"That achievement-obsessed jerk," I cursed him bago ako bumangon upang maghanda para sa araw na'to.

Nang matapos na akong maligo at nakaharap na sa salamin upang magsuklay, napaisip ako nang muling makita ang bawat detalye ng aking mukha: like the typical societal description of ugliness, flaws, and imperfections.

Napabuga na ako ng hangin, "Just don't mind them, Charre. You know you're beautiful, inside and out. You know you're more than society's labels and depictions."

Sa sandaling iyon, ewan ko ba, pero naisip ko bigla ang mga sinabi ni Yoonho sa akin nitong nakaraan naming pag-uusap. "I sounded like Yoonho at the latter part."

Ang akala ko ay maalis na siya sa isip ko pero hindi eh. Bumalik lahat ng sinabi niya, pati siya.

Ang perpekto niyang mukha, slender features ng kaniyang katawan, ang kalmado niyang boses...

But there was something behind his eyes: a great depth of melancholy.

May parte sa akin ang nakadama na rin ng lungkot, dahil ngayon ko lang napagtantong ang mga nakakantok niyang mga mata ang pinakalungkot na pares ng mga matang nakita ko.

"Class A's Yoonho..."

"Just you know, never in my entire life, I wanted those labels that this society is patronizing..." naalala ko pa 'yon.

"Kakampi ka ba o kaaway?" Later did I realize my reflection was already staring at me sharply with the cat's eyes.

"Uh, enough with the wandering thoughts, you stupid girl," my reflection told me just not too long.

"You still have a 'business' with that Arcelo to do," sabi ko pa sa sarili ko bago ako nagpasyang tuluyan nang lumabas.

NASA campus ground ako ngayon, sa labas na pasilyong bahagi ng mga gusali. Kanina ko pa kinakalikot ang cellphone ko at tinitignan ang profile picture ng MetroNet account ni Arcelo.

'Hay, hanggang ngayon hindi ko pa rin nagagalaw ang baso ng social chats naming dalawa.' Nailig ko ang ulo sa naiisip.

Napatingin pa ako sa sariling repleksyon na nadaanang salamin ng botique na eksaktong tumapat sa kinatatayuan ko sa aking pagtigil.

'Admit it Charre, you're still bothered if he's the same person you meet when you were in junior high school, that boy you used to...' Sa pagkakataong ito'y malalim akong napahinga gayunpama'y nananatiling kalmado. Hindi ko na tinapos ang huling bahagi ng naunang naiisip.

'But anyway, isn't this a perfect time to take advantage of in clearing your clouds?' sabi pa ng sarili kong repkleksyon sa kalooban ko na may kasamang pagtatanong.

'Hindi ba't sa pagkukunwari ka naman magaling? Then why not make use of that skill?'

"Fine." Tinalo ko na ang sariling boses ng isip ko at kaagad na pinindot ang message request button sa screen ng cellphone.

On the first place, nasa labas naman ako eh pero hindi ko pa rin siya nai-invite ng meet up, okay pa ba ako sa lagay na 'to?

Luh?