They meet at the time they're both broken.
Zyleen Blaire Ramirez meet Zeus Kellion Salvador through messenger.
Pareho silang nasaktan.
Parehong nagmove on.
Parehong nahanap ang isa't isa.
Pero akala lang pala ni Blaire dahil nang bumalik ang taong b...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zyleen Blaire: MAGO! At talagang dala mo cellphone mo kahit sa shower.
Zeus Kellion: Siyempre baka tumawag ka para I'm always one call away😘😘😘😘
Zyleen Blaire: 🙄🙄🙄🙄
Zyleen Blaire: Yong pinapabili ko, anong oras na?
Zeus Kellion: Ito na nga po. Papunta na!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zyleen Blaire: Bakit nasa kotse ka na?
Zeus Kellion: Bakit baby gusto mo yong nasa shower pa ako?😲😲😲
Zyleen Blaire: MAGO. Bilisan mo na nga at nang makabalik ka na.
Zeus Kellion: Miss mo na ako? Miss you na rin baby. Pahalik naman pag-uwi!😗😗😗
Seen
Zeus Kellion: Silence means yes yan!
Zyleen Blaire: 🖕🖕🖕
Zeus Kellion: Blaire naman, buntis ka pa. Hindi pa pwede kaya kiss lang muna😉😉😉😉
P.S. promise pag labas na ni baby
Manyak talaga kahit kailan. Pag kabastosan talaga ang pag-uusapan di talaga nauubosan ang magong yon.
"Si Zeke ba yang kachat mo?", tanong ni Jillian na nakatitig sa akin na may tinatagong ngiti. Nandito kami ngayon sa may upuan sa garden. Kakarating lang ni Jillian dito kaya hindi sila nagpang-abot ni Kellion.
"Ha? Oo tinatanong ko kung saan na siya. Kanina pa yon eh,bakit?",taka kong tanong dahil kita na talaga ang ngisi niya.
"Rated SPG ba pinag-uusapan niyo. Namumula ka kasi at may pangiti-ngiti ka pa kanina."
"Hindi ah.. yang bunganga mo talaga kahit kailan. Bakit ka nga pala nandito?, pag-iiba ko sa usapan namin.
"Sos umiiwas ang lola. Confirm rated SPG nga!"
"Hindi nga sabi eh. Mainit ang panahon Jillian kaya ako namumula."
"Ang lamig kaya dito."
"Subukan mong magbuntis nang maranasan mo.", totoo naman talagang lagi akong naiinitan. Normal naman daw na ganito ayon kay doktoro.
"Sungit talaga nito. Sige ka papangit si baby niyan.",pananakot pa niya sa akin.
Lumipas ang isang oras nang makabalik si Kellion dala ang pinabili kong turon. Namiss ko kasing kumain non. Naalala ko kasi yong turon na laging dala ni Lili para sa akin noong pinapalamon nila ako sa office.
"Tagal mo!", di ko mapigilang mapasimangot dahil kanina ko pa gustong kumain ng turon.
"Naghahanap pa po kasi ako. Wala na kasi doon sa binibilhan ni Lili kaya nagpaikot-ikot pa akp doon."
Umismid na lang ako at kinuha ang dala niya. Agad ko namang nilantakan ang turong dala niya. Hindi na lang ako kakain ng tanghalian kasi bawal na akong kumain ng marami lalo na't kabuwanan ko na.
"Gusto mo ng turon Zeke?",napalingon ako sa kanila ng marinig ko ang sinabi ni Jillian. Kita ko naman ang pamumula ni Kellion.
"Bakit?",takang tanong.
"Kung makatitig kasi sa'yo parang gusto kang kaininin-este gusto niya ring kumain ng turon.",natatawang sagot ni Jillian na mas lalong ikinapula ni Kellion. "I guess mas masarap si Mommy kaysa sa turon hahaha"
Biglang namang napaubo si Kellion, "K-kukuha lang ako ng tubig.", saka mabilis kaming iniwan dito sa garden.
Di naman napigilan ni Jillian ang tumawa. "Loko ka talaga!", saway ko sa kanya.
"Magbalikan na kasi kayo. Dami niyo pang arte, halata namang may pagnanasa kayo sa isa't isa."
"Yang bibig mo talaga kahit kailan. Naku naku pag lumabas na ang baby namin huwag na huwag mo talagang ipaparinig yang tulad ng mga pinagsasabi mo"
"Ayehhh baby namin.. kinikilig ako", sa haba ng sinabi ko yon pa talaga ang napansin niya. Napangiti rin ako ako nang marealize ang tinuran. Baby namin. Ang sarap sa pakikiramdam na may nag-uugnay sa amin. Hindi ko napigilang himasin ang tiyan ko. Kunti na lang, makikita ka na namin baby.
"Mahal mo pa rin naman siya di ba? Tatanggapin mo siya ulit?", biglang seryosong tanong ni Jillian sa akin.
"Kahit kailan Jill hindi naman yon nawala. Kahit noong sinaktan niya ako at binalewala, minahal ko pa rin siya. Yong pagmamahal na hindi ko naramdaman kay Duane noon. Yong pagmamahal na kayang magpatawad. Pagmamahal na kayang masaktan. Siyempre matagal ko na siyang napatawad", pag-amin ko sa kanya.
"Talaga? Gusto mo kayo na ulit?"
"Oo siyempre, mahal na mahal ko kaya ang manyak na yon",,napansin ang paglaki ng ngisi niya sabay tingin sa likuran ko. Kahit di ako lumingon alam ko kung sino ang tininingnan niya. Shit si Kellion. Nakakahiya!
