Arabayı başka yöne sürdüğünü farkettim. Restoranta gelmemiştik. Etrafta ışık yoktu. Korkuyordum. Doruk aşağıya indi. Bende indim. Kahretsin! Nereye gelmiştik biz?
Arabadan indi. Bende indim. Etraf karanlık olduğundan, onun nerede olduğunu göremiyordum. Off Doğa! Ne diye bilmediğin biriyle dışarı çıkarsın ki!
Bi anda elimde bi sıcaklık hissettim.
Korkuyordum, soğuktu, çok soğuktu. Bu elin Doruğa ait olduğunu anlamam uzun sürmedi.
"Doruk neredeyiiz bii-z ? "
"Korkma bücür sana zarar vermem, veremem. Sana birşey göstermek istiyorum sadece. Şimdi gözlerini kapayacağım, korkma olur mu?"
Önce kararsız kalsam da, mecburdum.
"Peki"
5 dakika sürmeden bir yere gelmiştik, beni yere oturttu, sonra gözlerimi açmak için 3e kadar saydı.
"Hazır mısın?"
"Neye?"
"Off Doğa, neye olabilir?"
"Doruk mal mısın? Gözlerim kapalı nerden biliyim neye hazır olup olmadığımı?"
"Süprize tabikide Doğa. Bu kadar saf olma."
"Ah peki! Şuan nerde olduğumuzu bilmediğim bi yerdeyiz, korkuyorum, üstelik üşüyorum. Ve bana bunların bi süpriz olduğunu söylüyorsun. Yemeğe diye çıkıp beni üretildiğin yere getireceğini söylesen, emin ol seve seve gelirdim, tüm-"
Sözümü kesti.
"Off! Ne gevezesin sen be! Bi susmadın gitti! Bücür olduğun gibi gevezesinde. Bakalım daha neler çıkacak senden. Herneyse açıyorum"
"Neyi?"
"Off Doğa! Neyi olabilir? Gözlerini."
"Haa tamam."
Bir iki üç.
Aman tanrım! Çok çok güzeldi. İnanamıyordum. Böyle birşey, bu bu muhteşemdi. Tüm şehir ayaklarımızın altındaydı sanki. Doruktan böyle birşey, beklemezdim. O daha çok cool bad boy havası takınıyordu.
"Çok güzel değil mi? Çok huzur verici. Sessiz. İnsanlardan uzaklaşmak isteyince buraya gelirim. Sinirlenince, buraya gelir sakinleşirim. Burda hayat yok, burda arabaların korna sesleri, insanların bağrışmaları, içki içen adamlar, müzik sesleri yok. Asıl hayat burda. Buraya benden başka gelen olmaz. Seninle paylaşmak istedim, seveceğini düşündüm."
"Doruk bu harika bişey! Muhteşem! Sessizlik, huzur verir insana. Kızdığında, kötü hissettiğinde falan. Bunu benimle paylaştığın için çok teşekkür ederim."
"Şş, tamam teşekkür etme , sadece şimdi tadını çıkar."
Başımı ona yaslandım. Saatlerce o manzarayı izledik. Sabah olmuştu. Aman tanrım! Uyuyakalmıştık!
YOU ARE READING
YAZ OKULU BELASI. #Wattys2018
Romance"Bu yaz bi farklı geçecek sanırım, ha sence de öyle değil mi?" Diyerek pis pis sırıttı. "Yo geçen yazda uyuyodum, bu yaz da uyuycam" dedim, çünkü Doğa olmak bunu gerektirir. İki farklı dünyadan, iki farklı insan, iki farklı kalp. ...
