Unicodeအား.....
Yg: sh*t နာလိုက်တာကွာ
ရှူး.....ရှူး...
Yg: ဘာလည်း...ငါ့ကိုဘာမှအသံလာမတိုးခိုင်းနဲ့။နာလို့အော်တာကွာ။ မကျေနပ် နားပိတ်ထား
Tt: host...host အပေါ်ကိုနည်းနည်းပါးပါးမော့ကြည့်ပါဦး
Yg: ဘာလည်း..အား❗❗❗မြေွ...မြွေကြီး
တကယ်တမ်းမြွေလို့သာအော်နေတာပါ။ ကြည့်ရတာမြွေလား၊ နဂါးလားလားတောင်မသဲကွဲဘူး။ ကျောက်စိမ်းရောင်မြွေကြီး။ ပတ္တမြားရောင်တောက်နေတဲ့ နီနီရဲရဲမျက်ဝန်းတွေက သူ့ကိုငုံ့ကြည့်နေသည်မှာ ကျက်သီးထစရာကောင်းလှသည်။
နောက်ဆုံး yg ထိုင်နေရာကမတ်တပ်ရပ်လိုက် ပြီး ခြေဦးတည့်ရာထပြေးတယ်။ပြေးသာပြေးနေရတာ ဝတ်ထားတဲ့ ဝတ်ရုံကြီးကြောင့် ရှေ့ကိုကောင်းကောင်းမရောက်။နောက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့ မိမိနောက်ကထပ်ကြပ်မကွာလိုက်လာတဲ့ မြွေကြီး။နောက်ဆုံးဝတ်ထားတဲ့ဝတ်ရုံကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲမပြီး အသားကုန်ပြေးမယ်ကြံကာရှိသေး ဘယ်သူထောင်ထားမှန်းမသိတဲ့ ထောက်ချောက်ထဲကျသွားပြီး သစ်ပင်ပေါ်မှာတွဲလောင်းကြီးဖြစ်နေသည်။
နောက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ မြွေကြီးက သူ့ဆီကိုတရွေ့ရွေ့လှမ်းလာတယ်။
ရှူး...ရှူး
Yg: ထယ်ထယ်ရေ...ဒီတစ်ခါ ငါ mission failပြီနဲ့တူတယ်။ မင်းအချိန်ကို ဘယ်လိုတောင် ရွေးပြီးပို့တတ်ရတာလဲကွာ။
Tt: ဟီး..ဟီး..host အထက်ကခေါ်နေလို့ bye...bye
Yg: fu*k
ရှူး...ရှူး....
တဖြေးဖြေးနီးလာတဲ့မြွေကြီးက သူ့နားရောက်တာနဲ့ ပါးစပ်ကိုဟလိုက်သည်။
Yg မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ချလိုက်ပေမယ့် ပါးပြင်ကိုလာထိတဲ့ ခပ်စိုစိုအထိအတွေ့ကြောင့် ဆက်ကနဲတုန်သွားပြီး မျက်လုံးကိုအလျင်အမြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။မြွေကြီးက သူ့ကိုလျှာနဲ့ရပ်နေတာဖြစ်သည် ။ မဟုတ်မှ အရသာခံနေတာများလား။
" ပါးပါး...ပါးပါး.."
Yg: what the fu*k? ?
" ပါးပါး...
YOU ARE READING
System 13 (season 2 ) (Completed)
Fanfictionyg: ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ။ပြီးတော့....ငါ..ငါကဘယ်သူလဲ။ v: အားလုံးမောင့်အပြစ်တွေပါအချစ်ရယ်။အချစ်ရဲ့နောက်ကိုလိုက်ပြီးမောင်တောင်းပန်ပါမှာမလို့ မောင့်အနားကနောက်တစ်ခါထွက်မသွားပါနဲ့ကွာ။ ( ဟိဟိ...taegi လေးရေးချင်လာလို့ပါ😁😁)