OUR DESTINY | VKOOK ✔

Chapter 15

Jungkook POV

අහ්.. ටේ මොනවා කරගෙන ද දන්නෑ.. ගෙදර යන්න බලාගෙන ඇති දැන්.. කෝල් කරල බලමු..

මං බල බලා හිටපු ෆයිල් එක පැත්තකට දාලා ෆෝන් එක අතට ගත්තේ ටේහියුන්ට කෝල් කරන්න හිතාගෙන..

"යා.. ජන්කූකා.. මේකට සයින් එක ගහල දෙන්න.."

"ආහ් හරි.."

මං සයින් කරල දුන්න ෆයිල්ස් ටිකත් අරගෙන යන්න හදපු මගෙ සෙකට්‍රිට මං ආයෙ කතා කලා..

"සුගා.. මං දැන් යන්න ඕන.. වාහනේ ආවද?"

"වාහනේ නම් ආවා... හදිස්සියෙම?? ගෙදර ද යන්නේ??"

"ටේ අද යාළුවා හම්බෙන්න කියලා බෝඩිමට ගියා.. එයා දැන් ගෙදර යන්න බලන් ඇති.. මං එයාව ගන්න ඕන.."

මං නැගිට්ටෙ යන්න කියල වුනත් සුගා කියපු දේ එක්ක මං ආයෙ පුටුවෙන් ඉඳ ගත්තා.

"ඒත් හවස බෝඩ් මීටින් එක? ඒකට මොකද කරන්නේ??"

"ඒක අදට කැන්සල් කරන්න.."

"අදට?? ඒක තියන්න තිබ්බෙ ඔයාගෙයි ටේගෙයි වෙඩින් එක දවසේ ජන්කූක් සර්... දැන් දවස් ගානක් තිස්සේයි බෝඩ් මීටින් එක කල් දාන්නේ..?"

"Oh god..!! සුගා.. මට උදව්වක් කරන්න.. මට කොෆී එකක් ගේන්න පුළුවන් ද??"

සුගා කොෆී ගේන්න ගිය වෙලාවෙ මං ආයෙත් නැගිටලා ගිහින් මගේ ඔෆිස් එකේ වීදුරුවෙන් එළිය බලාගෙන හිටියෙ මට වෙලා තියෙන දේ ගැන හිතන ගමන්..

මේ ප්‍රශ්න පටන් ගත්ත දවසේ ඉදන් මං එක පාරක්වත් යුමීට කෝල් අරගෙන නෑ.. මං කලේ එයා ගන්න කෝල්ස් ආන්සර් කරපු එක විතරයි.. මට තේරෙන්නෙ නෑ මං මොකක්ද කරන්නේ කියල..

ටේ තාම කොල් කලේ නෑ නේ.. චිමී ද කවුද යාළුවා එක්ක එකතු වුනාම මෙලෝ සිහියක් නැතුව ඇති.. කතා කරන්නත් ගොඩක් දේවල් ඇති නේ..

ට්‍රීං.... ට්‍රීං....

මං අන්තිමට හිටියෙ කොයි ලෝකෙද කියල මං දන්නෑ..වෙලාවකට යුමී ළඟ වෙලාවකට ටේහියුන් ළඟ.. කොහොම හරි මං හරි සිහියට ආවෙ මගෙ ෆෝන් එක රින්ග් වෙන සද්දෙට.. ටේහියුන්ට කෝල් කරන්න කියල ෆෝන් එක අතට ගත්තත් සුගා ආව නිසා මට ඒක කරන්න බැරි වුනා.. මං ගියේ රින්ග් වෙන මගෙ ෆෝන් එක ළඟට..