OUR DESTINY | VKOOK ✔

Chapter 20

සතියක් එනම් දවස් හතක් ගෙවිලා ගියේ ගොඩක් ඉක්මනට.. මේ සතිය ඇතුළත කායි ජියොන් ගෙදරට යන එන එක අනිවාර්ය දෙයක් උනා.. ඒ සතියම ටේහියුන්ට ගෙදර ඉන්න වුනේ ඩොක්ටර්ගෙ උපදෙස් අනුව.. ජන්කූක්ගෙ නම් කිසිම කැමැත්තක් තිබ්බෙ නෑ කායි ජියොන් ගෙදරට එන එක ගැන.. ඒත් එයාට කායිව නවත්තන්න පුළුවන් වුනෙත් නෑ.. මොකද එයාගෙ හිතේ කොනක දෙයක් තිබ්බා.. ඒ එයා ටේහියුන්ගෙන් ඩිවෝස් වුන දවසට කායි ටේහියුන්වත් ගුකීවත් හොඳින් බලා ගනී කියන කාරණාව.. ඒ නිසා ජන්කූක්ට සිද්ද වුනේ වෙන දෙයක් බලාගෙන පැත්තකට වෙලා ඉන්න විතරයි..

ටේහියුන් හා කායි අතර සම්බන්ධය මේ විදිහට ගලාගෙන යද්දි යුමී සහ ජන්කූක් අතරෙ සම්බන්ධයත් හොඳින් සිද්ද වුනා.. හැමදාම නැතත් ජන්කූක් යුමීට කොල් කලා.. ජන්කූක් යුමීට කෝල් කරන්නේ ඔෆිස් එකේ ඉන්න වෙලාවට විතරයි.. යුමී ජන්කූක්ට කෝල් කරන වෙලාවට ජන්කූක් යුමීගෙ කෝල්ස් වලට ආන්සර් කරන්නේ ටේහියුන් එයා අවට නැත්තම් විතරයි.. ඒ නිසාම ජන්කූක් යුමීට කියන බොරු සංඛ්‍යාවත් එන්න එන්න වැඩි වුනා..

යුමී ජන්කූක් අතරෙ සම්බන්ධයත් ඒ විදිහට ගාලාගෙන යද්දි යුංගි සහ ජිමිනුත් දැන් හොඳ යාළුවො වෙලා.. පුංචි පුංචි රණ්ඩු ඇති වුනත් ඒ දෙන්නා සමගියෙන් සමාදානෙන් හිටියා.. මේ හිටපු කාලෙට ජිමින්ට වඩා හොඳට යුංගිට කෑම හදන්න පුළුවන් කියලත් යුංගි ඒ හැම දේකටම වඩා නිදා ගන්න දක්ෂයි කියලත් ජිමින් දැන ගත්තා.. යුංගිව උදේ නැගිට්ටවන එකට ජිමින්ට කරදර වෙන්න ඕන වුනේ නැතත් යුංගි ඔෆිස් ඇරිලා ඇවිත් නිදා ගත්තට පස්සේ නැගිට්ටවන එකට නම් ජිමින්ට බෝඩිමට උඩුයටිකුරු වෙනකම් කෑ ගහන්න සිද්ද වුනා..

"යාහ්.. මින් යුංගි... නැගිටිනවා නැට්ට කොට පූසෝ... දැන් රෑ වෙලා.."

"යනවා යන්න ජිමින්.."

"අනේ ඇත්තමයි මේ මනුස්සයා කොහොම මෙහෙම නිදා ගන්නවද මන්දා.. හවසත් පැය පහක් විතර නිදාගෙන ආයෙ රෑට කාලාත් නිදා ගන්නවානෙ.. මුට මෙහෙම නින්ද යනවාද? නැගිටිනවා.."

යුංගි ගොඩක් අමාරුවෙන් එක ඇහැක් ඇරගෙන බලාගෙන හිටියෙ ඉනට අත් දෙකත් තියාගෙන කියවන ජිමින්ගෙ පිරිලා තියෙන රතු පාට තොල් දිහා.. යුංගිට මතක් උනේ එයා ජිමින්ව හම්බුන පලවෙනි දවසෙම ජිමින්ට කියපු නම..