Part (6) (Zawgyi)

1K 36 0
                                    

သစ္ေသြးအိမ္ကေနထြက္လာခဲ့သည္။သူဒီေန႔အတန္းကေန႔လည္မွတက္ရမည္ဆိုေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ခ်ိန္းထားသျဖင့္မနက္အေစာႀကီးထြက္လာခဲ့သည္။

ေက်ာင္းကန္တင္းသို႔ေရာက္ေသာ္

"သစ္ေသြး ငါတို႔ဒီမွာ"

သစ္ေသြးကိုလက္လွမ္းျပေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုျပန္လက္လွမ္းျပလိုက္ၿပီးေနာက္ သူတို႔ရွိရာဆီသို႔သြားလိုက္သည္။သူတ႔ိုနွစ္ေယာက္မ်က္နွာကဘာျဖစ္။တစ္ေယာက္မ်က္နွာက ေျပာင္စပ္စပ္။တစ္ေယာက္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ထိမတတ္ငံု႔ေနတဲ့ေခါင္းနဲ႔ နီခ်င္ေနတဲ့နား႐ြက္ဖ်ားေတြ။

"သစ္ေသြးမင္းဒီေန႔ အတန္းကေန႔လည္မွမလား"

သစ္ေသြး၏ဆယ္တန္းနွစ္ကသူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သည္။သစ္ေသြးတစ္ေယာက္ထဲတကၠသိုလ္ကြဲျခင္းျဖစ္သည္။က်န္တဲ့၂ေယာက္ကေတာ့ တစ္ေက်ာင္းထဲ တစ္ေမဂ်ာထဲ။ဘာေျပာစရာရွိလို႔ ေက်ာင္းထိေရာက္လာသည္လဲေတာ့မသ္ိ။

"အင္း ဘာလုပ္မို႔လဲ"

"ငါတို႔ဒီေန႔အတန္းေျပးလာတာ။မင္းနဲ႔ေတြ႕ၿပီးေျပာစရာရွိလို႔"

"ဘာေျပာမွာလဲ ေျပာ။ေျပာစရာရွိတာနဲ႔ေက်ာင္းေျပးလာတာနဲ႔ တစ္ျပားသားမွဆိုင္မေန။ဖုန္းေတြက တက္နင္းဖို႔ထုတ္ထားထာမဟုတ္ဘူး"

"ေအးပါကြာ..မင္းဆိုသည္မွာလည္း။
ဒီလိုကြာ....သူရနဲ႔ငါ...တြဲေနၿပီကြ။အဲ့တာ..သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့မင္းကိုေျပာျပသင့္တယ္ထင္လို႔။"

သစ္ေသြးသိၿပီးသားျဖစ္သည္။ေက်ာင္းတုန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းကသံုးေယာက္ျဖစ္ေသာ္လည္း လင္းေသာ္ဆိုသည္မွာ သူရက္ိုပဲမ်က္စိထဲျမင္သည့္အေကာင္။ဟိုေကာင္သူရဆိုသည္မွာလဲ လင္းေသာ္မွလင္းေသာ္။သစ္ေသြးကေဘးကအတြဲေခ်ာင္း FAေလးေပါ့။အဲ့တာေၾကာင့္ေရာက္ကတည္းကသူရဆိုတဲ့အေကာင္ သစ္ေသြးကိုဘာမွမေျပာရဲတာကို။ေခါင္းႀကီးေအာက္ငံု႔ၿပီးဘာျဖစ္။အခုမွလာရွက္ျပေန။

"မင္းဘာမွမျဖစ္ဘူးလား။"

"ဟမ္ ဘာျဖစ္ရမွာလဲ။"

ဒီေကာင္ လင္းေသာ္ဘာထေၾကာင္။

"ငါတို႔နွစ္ေယာက္စလံုးကေယာက္်ားေလးေတြေလ။"

ခါးသွေးချစ်သူ....ကိုလောရှည်(သို့)ကိုကိုလွန်း  (Completed)Where stories live. Discover now