My Naughty Son's Daddy[Complete]

Part 24 💘

Zawgyi..

ေမသူဝင္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚကေန ထထိုင္ၿပီးအက်ႌ
လဲဝတ္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ေစမိုရ္႕ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"ေစမိုရ္ ဘယ္သြားမလို႔လဲ ဒဏ္ရာကလံုးဝ
မက်က္ေသးဘူးေလ..."

"သားသား ေပ်ာက္သြားတယ္တဲ့...ဒုကၡပါပဲ..
အဟီးးကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ပါ ကၽြန္ေတာ္
မေကာင္းတာ...."

ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႔ ထထြက္မလိုျဖစ္ေနတဲ့ ေစမိုရ္ကို
ေမသူမနည္းဆြဲေနရသည္။

"ခဏေလးေနပါဦး...ဒီလိုႀကီးေကာက္ထြက္မသြားနဲ႔ေလ...အရင္ဆံုးရဲတိုင္ရေအာင္ ဟုတ္ၿပီလား.."

"ဟုတ္တယ္ ရဲတိုင္ရမယ္...
ဒါေပမယ့္..."

ေစမိုရ္ ရဲေတြကိုေတာင္ မယံုႏိုင္ေတာ့ပါ။
သူတို႔က ဗီဗီရာလူေတြျဖစ္ေနရင္ဘယ္လို လုပ္မလဲ။
ေပ်ာက္ေနတာသိသြားလို႔ ေစမိုရ္႕ထက္
လက္ဦးသြားရင္ေရာ။ အရင္ကေတာ့ ေခါင္းေအးေအးထားႏိုင္သမၽွ အခုေတာ့ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိေတာ့။
ပူထူၿပီးဘာကိုမွ မေတြးေခၚႏိုင္ေတာ့။

ေမသူဆီကေန ဖုန္းရတာနဲ႔ တဖက္မွာ ဇြဲကလည္း
ဖင္ဂနာမၿငိမ္ေတာ့ေပ။ အစည္းအေဝးလုပ္ေနတုန္း
ဖုန္းလာၿပီး ဝုန္းကနဲထရပ္တဲ့ ဇြဲေၾကာင့္
ရွယ္ယာရွင္ေတြပါ ေၾကာင္ကုန္သည္။
ခ်က္ခ်င္း ဟိုႏိုင္ငံကိုေျပးသြားလိုက္ခ်င္သည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေမသူကေနတဆင့္ ရွာဖို႔အတြက္
လူေတြလႊတ္လိုက္ရသည္။

ေစမိုရ္ကလည္း ဗိုက္ကခ်ဳပ္ရိုးကို အုပ္ကိုင္ရင္း
တလမ္းဝင္တလမ္းထြက္ ရွိေလာက္မယ့္ ေနရာေတြကို လိုက္ရွာေနမိသည္။ ေနပူလာတာနဲ႔အမၽွ စိတ္ကပါ
ပူတက္လာခဲ့ၿပီ။ ဘယ္ေနရာသြားေလာက္ပဲ
ေတြးေပမယ့္ဘာမွ ထြက္မလာခဲ့။ မ်က္ရည္ေတြသာ
က်ေနမိေတာ့တယ္။

"သားရယ္ ပါပါးေတာင္းပန္ပါတယ္..."

💘💘💘💘💘💘💘💘💘

၄ႏွစ္အရြယ္ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့
ကုတင္ေပၚငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ရင္း သူ႔ေဘးကုတင္မွာ
အိပ္ေနတဲ့ စီစီ့ကို ၾကည့္ေနသည္။

"စီစီက အရမ္းကံေကာင္းတယ္..Lucky ေလး
ကိုေလ ပါပါးက မခ်စ္ေတာ့ဘူးသိလား..ပါပါးပစ္သြားၿပီ..
အဟီးးးဟင့္....ပါပါးကိုမုန္းတယ္...ပါပါးကို မခ်စ္ေတာ့ဘူး..."