Part-11🔞

3.3K 123 6
                                    

Unicode

"မောင် ကိုကို ကိုမလိုချင်ဘူးလား"

ကိုကိုစကားအဆုံး ရိပေါ်ဦးနှောက်တွေ အလုပ်မလုပ်တော့ဘူး  ။ဘယ်လိုတောင် မေးချလိုက်တာလဲ ကိုကိုရာ။ လိုချင်လွန်းလို့ အောက်က ဘောင်းဘီထဲကနေ ပေါက်‌ထွက်တော့မယောင်ပဲ။

"မောင် လို့"

မရတော့ဘူး နဂိုကတည်း သဓိအားမကောင်းတဲ့ကိုက အခုစိတ်ထိန်းဖို့ ရိပေါ်တွေးမနေတော့ဘူး။

အငြိမ်မနေပဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ပေါ်အောက်ပွတ်နေမှတော့ ရိပေါ်ခံနိူင်တဲ့စိတ်က ဂိတ်ဆုံးနေပြီလေ။ ရိပေါ်ကိုကို နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တော့ ကိုကိုက ပြုံးလိုက်သေးတာကို သူမြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်သေး။

နမ်း‌တာကနေ ရိပေါ်ရပ်လိုက်တော့ ကိုကိုကဘာလဲဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့။

"ကြည့်ဦး ဘောင်းဘီတောင်မဝတ်ဘူး ဘယ်သူ့အားကိုးနဲ့ ဒီလိုဆိုးနေတာဟမ်"

စကားနဲ့အတူ အောက်ကလက်ဟာလည်း  ကိုကိုရဲ့ညီငယ်လေးကို လာကစားနေတဲ့ရိပေါ်ပါ

"မောင်ဆိုတဲ့ ကိုကိုယောက်ျားအားကိုးနဲ့"

"ကဲ့ဗျာ "

"ခိခိ"

တခိခိနဲ့ရယ်နေတဲ့ ကိုကို ကိုရိပေါ်အောက်ကို ပို့စေလိုက်ပြီး သူအပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်သည်။အဲ့နောက်မာတော့ တဖန်ပြန်ထိကပ်လိုက်တဲ့ နှုတ်ခမ်း။

ဘယ်သူမှအလျော့မပေးတဲ့ အနမ်းတိုက်ပွဲလေးမို့ အနမ်းရှိန်တွေသည်းလာတာနဲ့အမျှ တိတ်ဆိတ်‌နေတဲ့ အခန်းလေးထဲမာ ကြားရတာဆိုလို့ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ယူ နမ်းရှိုက်သံတွေပဲ ဖြစ်နေတော့သည်။

နှုတ်ခမ်းကနေတစ်ဆင့် အောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး ကိုကိုတစ်ကိုယ်လုံးကို အမှတ်အသားတွေ ပေးနေမိသည်။

ရင်ဘတ်ပေါ်က ချယ်ရီရောင် နို့သီးလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးနည်းနည်းဖွင့်ကာ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်တော့ ခါးလေးကော့လာပြီး မိမိနာမည်ကို ညည်းညူနေပြန်သည်။

စိတ်ကြိုက်လေး နမ်းလို့ဝမှ အောက်ကဆန္ဒပြနေပြီဖြစ်သော ညီငယ်လေးကို တဖွဖွလေးနဲ့စုပ်ယူနမ်းပေးလိုက်သည်။

Our Family (Completed)Where stories live. Discover now