တည်

အခန်း - ၂၅

Unicode//

The next day...

"ဟီး ဒယ်ဒီကအကောင်းဆုံးပဲ...နိုနိုစားဖူးသမျှ ရေခဲချောင်းတွေထဲ ဒယ်ဒီလုပ်ကျွေးတာအကောင်းဆုံးပဲ"

နိုနိုက ထောပတ်သီးရေခဲချောင်းကိုစားရင်း လက်မလေးတစ်ထောင်ထောင်နှင့် ချီးကျူးလိုက်၊ စားလိုက်လုပ်နေသည်။ ဧကသည်လည်း ညီဖြစ်သူ၏ စကားအားထောက်ခံနေသည့်အလား ဆိတ်ဆိတ်လေးငြိမ်နေရင်း သီးစုံရေခဲချောင်းကိုစားနေ၏။

ဘေဘေးကတော့ ကလေးတွေကို အရမ်းအလိုလိုက်လွန်းသူကိုသာ စောင်ကြည့်နေမိသည်။

အဲ့မှာ ငါကရှေ့ကဆုံးမ...မင်းကနောက်ကနေ အလိုလိုက်နေလိုက်...

သူပင်ပန်းမည်စိုး၍ မနေ့က ကိုယ်ကပဲလူဆိုးကြီးအဖြစ်ခံကာ ဆုံးမခဲ့သည့်မျက်နှာကိုမှမထောက် ဒီနေ့ ဆေးရုံကအပြန် သစ်သီးတွေနှင့် ပစ္စည်းတန်ဆာပလာတွေအစုံဝယ်လာပြီး သားတွေနှင့်အတူ ရေခဲချောင်းလုပ်စားနေသည်။ သူ့ကိုပင် အသိမပေးဘဲ သားအဖသုံးယောက်သား တိုးတိုးကြိတ်ကြိတ်နှင့်။ အကယ်၍ ဒီနေ့သာ သူစောစောပြန်မလာမိလျှင် အပြင်ကဝယ်စားသည်ဟုပင်ထင်သွားလောက်ပါ၏။

သို့သော် ဒီနေ့ သူအလုပ်စောစောပြီး၍ အိမ်သို့ချက်ချင်းတန်းပြန်လာခဲ့ခြင်း။ ထိုအချိန်က Kingပြန်ရောက်နေကျအချိန်မဟုတ်သည်မို့ ရောက်နေမည်ဟု သူနည်းနည်းမျှမထင်ခဲ့။ သို့ပေမဲ့ အိမ်ထဲသို့ တံခါးဖွင့်ကာဝင်လိုက်သည့်အချိန်တွင် နိုနို့ရယ်သံတို့ကိုကြားလိုက်ရသည်မို့ ထူးဆန်းသွားခဲ့၏။ ထို့နောက် တစ်ယောက်သောသူ၏ ဖိနပ်ကိုမြင်လိုက်ရသည်မို့ အံ့ဩစွာသွားကြည့်လိုက်တော့ သုံးယောက်သား အေပရွန်ကိုယ်စီနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေကြခြင်း။

ခေါင်းဆောင်ကြီးက သစ်သီးများကိုအခွံခွာနေသည်။ သားကြီးကတော့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လေးနှင့် ဘေစင်တွင် အသီးအချို့ကိုရေဆေးနေကာ သားငယ်က လက်ဖြင့်အခွံခွာ၍ရသည့် ပျားလိမ္မော်တို့ကိုအခွံခွာရင်း တစ်လုံးခွာလိုက်၊ တစ်ဝက်ကိုပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်၊ သူ့ဒယ်ဒီအား တစ်စိတ်၊နှစ်စိတ်သွားသွားခွံ့လိုက်လုပ်ကာ ပျော်ရွှင်နေသည်။