𝘚.𝘰.𝘧.𝘵(Completed)

Part-12🍂

Unicode Ver:

  Jimin လည်း ထယ်ယောင်းကို ခနထားကာ အခန်းအပြင်ဖက်သို့ထွက်ပြီး ထယ့်ဖေဖေဆိုသော contact nameလေးသို့...

Namjoon-hello Jimin ပြော။

Jimin-ဟုတ်။ဦးလေးသားဆေးရုံတင်ထားရတယ်။အရေးပေါ်မှာ အခု။

Namjoon-အဲ့တော့?

Jimin-ဗျာ။အခုဦးလေးသားကအရေးပေါ်မှာလေဗျာ။

Namjoon-အင်းလေ။ဘာဖြစ်လဲ။

Jimin-နည်းနည်းတောင်စိတ်မပူဘူးလားဟင်။ထယ်ကဦးလေးအစာမကျွေးလို့ ခုလိုဖြစ်တာလေ။

Namjoon-ငါမကျွေးဘူးပြောတိုင်း သူမစားတာ ခံပေါ့။သူလုပ်နေကျအတိုင်း ခိုးစားရင်ရသားနဲ့။သတိရလာရင် မြန်မြန်ပြန်လာ။ငါအရက်သောက်မလို့ အမြည်းမရှိဘူးလို့ပြောလိုက် ဒါပဲ။စောက်ရေးမပါတာကို။အားအားယားယား ဖုန်းဆက်ရတယ်လို့။

Jiminလည်း ကျသွားသော ဖုန်းကိုကြည့်ကာ ဒေါသများထွက်လျက်...

Jimin-တောက်။ဒါလား အဖေ။တော်တော်တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာပဲ။ထယ်လေးရာ ဘယ်လိုမိဘမျိုးနဲ့မှ ပေါက်ဖွားလာရတာလဲ။မင်းဝဋ်ကလည်းကြီးလိုက်တာကွာ။

ထို့နောက် ထယ်ယောင်းရှိရာ အခန်းသို့ပြန်လာခဲ့သည်။ထယ်ယောင်းကတော့ မနိုးသေး။jimin လည်းဘေးနားတွင်ထိုင်ကာ ထယ်ယောင်းလက်လေးကိုဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။

Jimin-ထယ်လေးရယ်။ကိုယ်ဘယ်လိုစကားလုံးမျိုးတွေနဲ့ မင်းကိုနှစ်သိမ့်ရမလဲတောင် မသိတော့ပါဘူး။မင်းကံကဆိုးလိုက်တာကွာ။ကိုယ့်အတွက်ပဲဖြစ်ဖြစ် အားတင်းပေးထားမယ်မလား။ပင်ပန်းမှန်းသိပေမဲ့ အားတင်းထားပါကွာ။ထယ်လေးကိုမုန်းတဲ့သူတွေများလည်း ကိုယ်ကတော့ထယ်လေးကိုချစ်မှာပဲ။ကိုယ်တို့ကသုံးလပဲ‌ကွာပေမဲ့ ကိုယ့်ညီလေးအရင်းတစ်ယောက်လို စစတွေ့ချင်းထဲက ချစ်ခဲ့တာ။ဖြစ်နိုင်ရင် ကိုယ့်အိမ်သာခေါ်ထားလိုက်ချင်တာပဲ။အင်း ဒီတိုင်းဆိုရင်တော့ မင်းရဲ့ကိုကို့ကို ငါသွားတွေ့ရတော့မယ်။သူပဲဖြစ်ဖြစ် ထယ်လေးကိုဖေးမပေးနိုင်ရင်ကောင်းမယ်။ငါးနှစ်သားတုန်းကလို ပျော်စရာတွေပဲရှိနေတဲ့ ဘဝလေးကို ရောက်စေချင်ပြီကွာ။