😒😒😒
Bahala na nga.
Naglinis na lang muna ako nung mga naiwan kong kalat kakamadali ko kahapon.
Tapos kinuha ko na yung mga sinampay na paplantsahin ko.
Si Deanna nakaupo lang dun sa sofa.
Kinuha ko na yung ironing board at naghanap sa cabinet ng ipangsasapin ko.
Yung normal na ginagawa ko, sinasarado ko ang pinto sa sala, nandito lang ako sa kuwarto, sarado pinto tapos nagsasoundtrip ako ng malakas.
Bago ko maubos yung Eraserheads playlist ko (mga top 20 yun na gusto kong kanta nila), ay tapos na ko magplantsa.
Mga uniform lang naman at mga tshirts namin ni Nanay ang inuunat ko.
Pero ngayon,
Hindi ko yata magagawang magsoundtrip.
Hindi ko rin maisara ang pinto ng kuwarto kasi nakakabastos yata yun sa bisita ko.
"Okay ka lang diyan?"
Tanong ko sa kanya.
"Yeah, I'm okay. Pero mas okay kung di mo ko sisimangutan."
🙄🙄🙄
Ewan ko sayo Deanna Wong.
"Pwede ba humiga diyan sa bed?"
Haay....
Tumango na lang ako.
Pasalamat siya wala si Nanay dito.
At iniisip ko na lang din, bitin ang tulog niya kagabi kaya hinayaan ko na.
"Sorry Jessica."
Anudaw?
"Sorry if I'm a bit forceful pagdating sayo. Believe it or not, I don't really force girls.
Masyado ka lang kasing reserved,
You know...
Yung parang you are refusing yourself to enjoy life.
Yung parang need ka pa puwersahin before you realized na road to happiness naman yung hangarin ko sayo."
Hmmm...
Okay,
Kaya nga nandito ka diba?
Hindi pa ba pagluluwag to?
Nagpapatangay na ako sayo kahit di ko alam kung saan tayo patungo diba?
Diba?!
Pero di ko na lang yun sinabi.
Yaan mo na lang sa inner self ko yung sentimyento ko.
"Say it."
Si Deanna.
