😢😢😢😢😢😢
"Narinig mo naman kanina diba?
Open ang communication nila sa Cebu.
Simula na yon Deanna. Wag kang mainip. Malay mo naman kung nanghingi na siya ng tawad kay Tita. Malalaman mo pa ba yon?
Naguusap na sila kaya magandang progress yun."
Haay, nakatawid ako!
"What about his other family? Pwede bang kalimutan na lang yun?
Nandiyan na sila eh. May anak na sila kaya forever na yun nakadikit sa kanya."
Jessica isip!
Nabablangko yata ako ah!
"Kahit patawarin ko siya. Maiinis lang din ako every time na maaalala ko yon.
They are the living testament ng ginawa niya sa amin."
😩😩😩
"Deanna...
Wag ka namang ganyan oh...
Kahit anong galit mo, ama mo pa rin siya.
Accept mo na lang yung present situation niyo. Magpatawad ka na.
Mukha namang nagsisisi na siya eh."
Pinaandar niya si Batman.
Tulog na si Nanay nung dumating kami.
Gusto ko sana siyang kausapin pa pero nagpaalam na siya agad.
Hindi ko muna siya kinulit.
Siguro kailangan din niya ng space.
Hindi ko rin naman maiitindihan ng bongga yung kalagayan niya kasi hindi naman ako yun.
Siya ang nasa sitwasyon na yun. Siya ang nakasaksi kung ano ba sila dati.
Kung gaano sila kasaya before mareveal yung pangyayari na yun.
Binalikan ko yung kuwento niya noon sa sapa.
Haaay...
Hindi pala yun inamin ng Daddy niya.
Lumitaw na lang bigla yung kabit nung nandito na sila.
Grabe siguro yung time na nangyari yun.
Blow after blow ang nangyari.
After nila mawalan ng bahay sa Maynila, na Daddy niya mismo ang may kasalanan, ganun pa yung sumunod na kaganapan.
😩😩😩
Bakit ba naiistress din ako?!
Alas onse y medya na...
Nakahiga na ko. Tinatawagan ko siya kaso di niya sinasagot.
Maggu-goodnight lang ako eh...
😒😒😒
Si Bea na lang ang kinontak ko.
