"Deanna!"
Hinabol ko siya agad.
Bahala na kung nandito pa sila Tomas sa mall.
Bahala na kung may makakilala sa akin.
"Deanna!"
Ano ba yan!
Palabas na siya ng mall.
Papunta na siya sa parking lot.
Pagpasok niya ng sasakyan ay pumasok na rin ako.
"Deanna..."
Hindi niya ko pinapansin.
"Binasted ko na nga! Makulit siya talaga at di ko alam kung titigilan na niya ko.
Pero ganon at ganun pa rin ang isasagot ko sa kanya!"
Nakanampu...
"Ano pa ba ha?"
Di pa rin siya umiimik.
"Yung sa meeting ko dapat, di yun natuloy. Sila Nanay, nasa Cavite ngayon. Linggo pa sila makakauwi.
Kaya hindi rin yun matutuloy.
Pero after nun, magiging busy ako.
Simula Monday kayo muna ang pagbabantayin ko sa klase ko.
Wednesday darating si Monsignor.
Hanggang Friday yun Deanna."
Ano pa ba?
Bakit di pa rin niya ko kinakausap?!
"About last night..."
🤨🤨🤨
"I don't like it. You slept without us ending our argument."
😕😕😕
"Akala ko tulog ka na..."
😔😔😔
"Sorry."
"Sorry din."
Hinawakan niya yung kamay ko.
"I just don't like it. We must not sleep without those misunderstandings being closed.
Natatakot lang ako na masanay ka, tayo.
What if big issue yon? Tapos tinulugan natin?
And then we get used to it.
Magugulat na lang tayo lumaki na yung gap. Tapos..."
Tama naman siya.
"Sorry talaga Baby.
Alam mo kahit nagkaboyfriend na ko. Alam mo naman na hindi yun normal na relasyon diba?
