Tiningnan ko si Deanna.
Yung puso ko gusto na lumabas sa dibdib ko.
Ni hindi ako nagkalakas loob tingnan yung paligid ko. Feeling ko sa akin sila lahat nakatingin.
"My bestie, our Critic Teacher,
Ma'am Jema Galanza.
Thank you.
Thank you everyone!
Thank you for making my college journey fruitful and worthwhile."
Hayup ka Deanna!
Kinabahan ako mg bongga dun ah.
Pumunta na agad ako kay Tita Judin at iniabot ang camera.
Nakita ko na bakante na ang upuan sa tabi niya.
"Dito ka na umupo."
Sabi niya sa akin.
Umupo na ko agad. Parang nanghina yung tuhod ko sa nangyari.
"You seem really surprised. Di ba niya sinabi sayo?"
Umiling ako.
"So you also don't know that she was offered a post sa High School Department?"
😣😣😣
"Hmmm... I know now. The first one, she kept for a surprise. The other one is because she's afraid you wont resign."
Napabuntong hininga na lang ako.
Sa mga sinabi niya kanina sa speech niya, mararamdaman mo talaga na gusto niyang magturo.
Pero bakit ganun?
Bakit niya iseset aside yun?
Para sa akin?
Ganun kahalaga sa kanya ang career life ko?
Ganun kalaki ang impact ko sa buhay niya?
Nalilito talaga ako sa kanya.
Natapos ang ceremony nang hindi ko maapuhap sa isip ko kung ano ang nasa isip ni Deanna.
Nung palapit na siya sa amin ay maraming humarang sa kanya para magpakuha ng litrato.
Nagvibrate bigla ang cellphone ko. Si Nanay nagtext, punta daw ako sa kanila.
Nagpaalam ako sandali kay Tita.
"Sama ka ba sa amin? May salu-salo sa office ni Father. Hinahanap ka nun kanina."
Di ako nagpapakita sa kanya nitong mga nagdaang linggo dahil nga sa iniiwasan kong macorner niya ako.
Pero this time alam ko na ang desisyon ko.
Sumama na ko kay Nanay sa paparty ni Rector.
Tinext ko na lang si Deanna. Tama naman siguro na parents niya muna ang kasama niya.
...
"Bakit ang tagal mo dun?"
