ខ្ញុំដឹងថាលោកនៅដដែល គ្មានផ្លាស់ប្ដូរទេតែខ្ញុំក៏សប្បាយចិត្តពេលលោកទន់ភ្លន់ដាក់ខ្ញុំដូចអម្បាញ់មិញ...
«ចាន់..អូនខឹងបងមែនទេ»គាត់មកអោបខ្ញុំពីក្រោយ
«បងមិននៅនិយាយជាមួយនាងទេហេស»
«អូនសំខាន់ជាងនាង»
«បានហើយលែងអូនទៅ...អូនយកចានទុក»
«ចាន់...កុំខឹងបងអីណាបងបានបែកគ្នាជាមួយនាងហើយ»
ប្រាវ....ចានដែលនៅនឹងដៃចាន់បានរបូតចេញធ្វើអោយធ្លាក់បែកខ្ចាយ
«ចាន់កុំធ្វើទុកអោយបងវិញ»គាត់ឃាត់ខ្ញុំពេលខ្ញុំរករើសអំបែងចានខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថារីករាយពេលឮគាត់និយាយថាបែកគ្នាជាាមួយនាងតែក៏មិនដឹងថាគាត់នៅមានស្រីប៉ុន្នាននាក់
ទៀតដែល
«អូនទៅអង្គុយនៅក្រៅទៅចាំបងសម្អាត»
«ប្រយ្ន័តផង»
«បាទ»
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«អ្នកប្រុសកើតអីដែលទេ?»
«ខ្ញុំអត់កើតអីទេ»
«ហឹមតែមើលទៅដូចទ្រង់សប្បាយចិត្តជាងរាល់ថ្ងៃណា»
«ឯងនេះឈប់ញ៉ោះខ្ញុំទៅ»
«ណ៎មុខក្រហមហើយ..អ្នកប្រុសហា៎ថ្ងៃនឹងលោកប្រុសដូចចម្លែកៗ។»យូហាវក៏អោនមកខ្សឹបក្បែរត្រចៀករាងស្ដើង
«ត្រូវហើយខ្ញុំក៏សង្កេតឃើញបែបនេះដែល»
«គាត់មិនគំរោះគំរើយដូចរាល់ដង ហើយព្រឹកមិញណាគាត់មកនិយាយសុំទោសខ្ញុំទៀតផង»
«បានហើយឈប់និយាយដើមគាត់ទៅ បើគាត់ផ្លាស់ប្ដូរក៏ល្អដែលមិនចឹង»
«បាទ...ព្រោះខ្ញុំក៏សប្បាយចិត្តពេលឃើញអ្នកប្រុសញញឹមបែបនេះនោះអី»គេទាញថ្ពាល់ខ្ញុំ
«អូយ...អាកាហាវឈឺណា»ពួកយើងអាយុ១៩ដំណាលគ្នាទេទើបហៅស្និតស្នាលបែបនេះ
«អ្នកប្រុសហៅឈ្មោះខ្ញុំអាក្រក់ស្ដាប់ណាស់»
«ប្រុសស្អាតហាវ...កុំអន់ចិត្តអីណា..អ្នកណាក៏ដឹងថាឯងជាប្រុសស្អាតដែល»
«អ្នកប្រុសធ្វើអោយខ្ញុំអៀនហើយ»
«Banda500អាចជួយបាន»
«កាចាន់....»
«ហាស ហា...ឈប់ទៅខ្ញុំសើមអស់ហើយ»គេកំពុងស្រោចផ្កានៅសួនដៃកាន់ទុយោស្រាប់...
«នែលេងស្អីនឹង»
«លោកប្រុស...ខ្ញុំសុំទោស»
«ចាន់អូនមកទឹកស្អីទាំងព្រឹបែបនេះមើលណ៎សើមអស់ហើយទៅដូរសម្លៀកបំពាក់ចេញ»ខ្ញុំមិនយល់ពីចរិកគេនោះទេសុខៗក៏មកខឹងមិនដឹងហេតុផងអីបែបនេះ
«អាហាវហា៎ខ្ញុំទៅសិនហើយ»
«បាទអ្នកប្រុស»
«ប៉ូបងដាក់អូនចុះបានទេ»
«មិនបាននៅអោយស្ងៀមទៅ យ៉ាត់ធ្លាក់»
«.......»ចរិកត្រជាក់បែបនេះធ្វើអោយខ្ញុំខ្លាចគេទៀតហើយ
«មើលរូបរាងខ្លួនឯងទៅ វាយ៉ាងម៉េច»គាត់ដាក់ខ្ញុំមុខកញ្ចក់
«អឺគឺ....»ខ្ញុំពាក់អាវពណ៌សរៀងស្ដើងដែលស្លៀកខោខ្លីព្រោះនៅផ្ទះខ្ញុំឧស្សាហ៍ស្លៀកពាក់បែបនេះ ពេលត្រូវទឹក
បង្ហាញកំណាត់លើសឹងតែទាំងអស់ដូចអត់ពាក់អាវ
«យ៉ាងម៉េចដូចដោះអាវអោយគេឃើញចឹង អូនចូលចិត្តបង្ហាញគេណាស់មែនទេ?»
«ខ្ញុំចូលបន្ទប់ទឹកប្ដូរអាវចេញសិន»
«មិនបាច់ប្ដូរនៅទីនេះហើយ»
«តែវាអាចសើមការ៉ូ»
«មានអ្នកមកជូតហើយ ប្ដូរទៅឬចង់ពាក់អាវសើមបែបនេះ»
ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្លាចគាត់ណាស់~~~
«ចុះខោ...»
«ស្រាតនៅទីនេះហើយ»
«តែ....»
«យ៉ាងម៉េចមិនហ៊ាន ខ្លាចអី»
«ប៉ូបងកុំធ្វើវាអី យប់មិញវាមិនទាន់បាត់ឈឺទេ»គាត់មកចាប់ផ្ដួលខ្ញុំទៅលើពូក
«ហឹម.....»គាត់ខាំកញ្ចឹងកខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង
«ពីពេលនេះទៅអូនជារបស់បងម្នាក់គត់ ហាមបង្ហាញរូបរាងអោយអ្នកណាឃើញដាច់ខាត»
«ខ្ញុំដឹងហើយ»ខ្ញុំនិយាយទាំងយកដៃបាំងមុខ
«ដេកបែបនេះហើយ...»
«ខ្ញុំស្លៀកខោសិនបានទេ»
«មិនបាច់»
ដេកស្រាតបែបនេះដូចមានអារម្មណ៍មិនស្រួលសោះ!!!!
គាត់អោបចង្កេះ មុខជ្រប់នឹងកញ្ចឹងករខ្ញុំអាចដឹងដង្ហើម
គាត់បានព្រោះវាជិត...ជិតពេកហើយ ដល់ថ្នាក់ខ្ញុំមិនហ៊ានកម្រើកសូម្បីបន្តិច....មួយស្របក់ក្រោយគាត់គេងលក់បាត់
ខ្ញុំក៏សន្សឹមយកដៃគាត់ចេញពីចង្កេះហើយដកខ្លួនចេញទៅរកខោស្លៀក!!!!!
YOU ARE READING
𝐎𝐧𝐜𝐞 𝐚𝐠𝐚𝐢𝐧💔(𝐄𝐧𝐝)
Short Story«ខ្ញុំស្រឡាញ់លោកទោះលោកគ្មានថ្ងៃស្រឡាញ់ខ្ញុំវិញក៏ដោយ»រាងតូចប្រឹងនិយាយមាត់ម្ហបៗដែលធ្វើអោយអ្នកដទៃមិនយល់គេនិយាយពីអី ស្នាមញញឹមលាយជាមួយការឈឺចាប់.......យូរៗកែវភ្នែកដែលមានទឹកដក់ក៏សន្សឹមបិទបន្តិចម្ដងៗ!!!!! ជាប្រភេទរឿង𝐁𝐋 𝐎𝐦𝐞𝐠𝐚𝐯𝐞𝐫𝐬𝐞 𝐨𝐫 𝐀𝐎𝐁