𝐎𝐧𝐜𝐞 𝐚𝐠𝐚𝐢𝐧💔(𝐄𝐧𝐝)

ភាគ១៥:ប្រផ្នូលមិនល្អ💔

«មិនឆ្លើយក៏បាន»
«ហាស ហា...ឈប់ចាក់ទៅរសើបណាស់»រាងក្រាសចាក់ចង្កេះរាងស្ដើង
«ចឹងប្រាប់បងមក»
«បានៗ....គឺមកពីលោកមានស្រី ខ្ញុំដឹងថាលោកមិនមែនជារបស់ខ្ញុំទេតែគ្រាន់តែ...»
«អឹម....»រាងក្រាសក៏បឺតមាត់រាងស្ដើងមិនអោយគេនិយាយ
«អ្នកណាថាបងមានស្រី»
«គឺស្នាមក្រែមលើអាវលោក....»
«អា៎...»រាងក្រាសក៏ខាំដោះរបស់រាងស្ដើងដែលនិយាយមិនស្ដាប់គ្នាប្រាប់ថាកុំហៅលោក
«ស្នាមក្រែម....បងមិនដឹងវាមកពីណាទេតែបងពិតជាមិនមានស្រីពិតមែនណា»រាងក្រាសដេកលើពោះរាងស្ដើង
«មិនអីទេ....ចឹងខ្ញុំគេងហើយ»
«ហឹមគេងទៅ...អូនប្រហែលអស់កម្លាំងហើយថ្ងៃនឹង»
«អឹម»រាងស្ដើងក៏ជ្មុលក្បាលមកដេកនឹងទ្រូងរាងក្រាសដែលពោរពេញទៅដោយភាពកក់ក្ដៅ រាងក្រាសអោបចង្កេះពួកគេក៏គេងលង់លក់ទាំងពីរនាក់ទៅ

//IN THE MORNING//
«ខ្ញុំនៅទីណានឹង»ម៉េងក្រោកមកជាមួយនឹងទេសភាពបន្ទប់ប្លែកដែលមិនមែនជាបន្ទប់ខ្លួន
«នាងភ្ញាក់ហើយហេស»
«អា៎...ចាហ្វាយមិចក៏លោកគ្មានអាវចឹង»ស្រីស្រស់ស្រែកចាចពេលឃើញអៃស្ដាមានត្រឹមកន្សែងពោះគោត្រឹមចង្កេះខាងលើវាលស្លែវ
«បើមនុស្សទើបចេញពីបន្ទប់ទឹក»
«មិចក៏ខ្ញុំមកនៅទីនេះ»
«នាងអត់ចាំទេ ថាយប់មិញពួកយើង...»
«បានហើយៗខ្ញុំមិនចង់ស្ដាប់ ចាហ្វាយជាប្រុសគ្មានខូចខាតស្អីទេ»ម៉េងយកដៃខ្ទប់ត្រចៀក
«មិនខូចខាតយ៉ាងម៉េច?»
«ចុះលោកខូចខាតស្អីទៅ ហើយអោយខ្ញុំធ្វើយ៉ាងម៉េច»
«គឺយកអាវនេះទៅបោក ហាមបោកម៉ាសុីនអាវប្រេន»
«ហាស...ប៉ុណ្ណឹងទេ»
«ត្រូវហើយ ចុះនាងគិតយ៉ាងម៉េចឬក៏គិតថាពួកយើងបាន...»
«បានហើយខ្ញុំខ្ចីបន្ទប់ទឹកសិន»ថាហើយម៉េងរត់ចូលបន្ទប់
ទឹកបាត់ឯនាយស្ដាឈរអស់សំណើចនឹងម៉េង
«ហ្អើយអាខួរគិតអីឆ្កួតៗ ខ្មាសគេណាស់»ម៉េងមើលរូបខ្លួនឯងក្នុងកញ្ចក់

បន្ទាប់មកម៉េងក៏ទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយអៃស្ដាតែម្ដងដែលធ្វើអោយអ្នកនៅក្រុមហ៊ុនឆ្ងល់ជាខ្លាំងហើយក៏លួចញញឹមផងដែលព្រះពួកគេក៏ចូលចិត្តពេល២នាក់នឹងនៅជាមួយគ្នា
//៥ខែក្រោយមក//
ពោះរៀងធំជាងមុនព្រោះកូនក៏លូតលាស់ធំធាត់ផងដែលថ្ងៃនេះចាន់ទៅក្រុមហ៊ុនមានជាមួយអាហារថ្ងៃត្រង់ផងដែលតែគេមិនបានអោយអុីប៉ូដឹងទេ.....
(ខ្ញុំដឹងថាឯងនៅជាមួយអាល្អិតនោះគ្រាន់តែដើម្បីកូនក្នុងផ្ទៃគេប៉ុណ្ណោះ)
(លោកគិតបែបនោះហ៎)
(ត្រូវហើយព្រោះខ្ញុំដឹងថាឯងនៅស្រឡាញ់លីយ៉ាកូនស្រីខ្ញុំ)
(ហឹម...បើលោកគិតបែបនោះទៅហើយខ្ញុំក៏មិនអាចបញ្ឈប់ការគិតរបស់លោកបានដែល)
(ព្រោះខ្ញុំនិយាយត្រូវមិនចឹង)ពាក្យសម្ដីដែលអ្នកខាងក្នុងសន្ទនាអំបាញ់មិញរាងស្ដើងឮពេញត្រចៀកព្រោះគេដើរមកដល់ក្បែរការិយាល័យតែមិនទាន់បានចូលក្នុង
«អ្នកប្រុសមិនចូលក្នុងទេហេស»
«អ៎..ភ្លាមៗស្រាន់តែខ្ញុំមានការត្រូវទៅវិញហើយ លោក
យ៉ាងមិនបាច់ប្រាប់គាត់ថាខ្ញុំមកទេ ហើយណាមួយ
មើលទៅគាត់ក៏រវល់ណាស់ដែល»
«បាទ»
«អរគុណហើយ ខ្ញុំទៅវិញសិនហើយ»
«ត្រូវការអោយខ្ញុំជូនទៅទេ»
«មិនបាច់ទេខ្ញុំអាចទៅវិញខ្លួនឯងបាន»និយាយរួចចាន់ប្រញ៉ាប់ចេញទៅយ៉ាងលឿនខ្លាចគេធ្លោយទឹកភ្នែកមកមុខលោកយ៉ាង
«អញ្ចើញ....»ក្រោយចាន់ចេញបាត់ឪលីយ៉ាក៏ចេញមកក្រៅដូចគ្នាដែលមានអុីប៉ូជូនដំណើរត្រឹមក្រៅការិយាល័យ
ប៉ុណ្ណោះមិនបានជូនដល់ទ្វារក្រុមហ៊ុនទេ
«លាហើយ គិតអោយបានល្អណា»
«ខ្ញុំមិនត្រូវការគិតអីទេលោកក៏មិនបាច់មកបញ្ចុះបញ្ជូលខ្ញុំទៀតនោះទេ»រាងក្រាសដាក់ចំៗតែម្ដង
«ហឹស.....»គាត់ដើរចេញទាំងមុខក្រង៉ូវ
«អាយ៉ាងឯងនិយាយជាមួយអ្នកណាមិញ»ដោយសារយ៉ាងសុីអាយុ២៥ឆ្នាំប្អូនអុីប៉ូតែបងចាន់ទើបចាន់តែងតែហៅថាលោកយ៉ាង
«គឺនិយាយជាមួយអ្នកប្រុស»គេផ្ដាំថាកុំប្រាប់តែលាក់គ្មានជិតទេជាមួយលោកយ៉ាងនឹង
«ចាន់មកហ៎»
«បាទ តែគាត់ថាមានការទៅវិញបាត់ហើយ»
«ចាន់....»អុីប៉ូប្រញ៉ាប់ប្រញ៉ាល់រត់ទៅរកតែមិនទាន់ទេគេឃើញចាន់ឡើងឡានជាមួយនរណាម្នាក់បាត់ទោះហៅយ៉ាងណាក៏គេមិនឮ
———————————————-
«ឯងកើតអីមែនទេ មើលទៅទឹកមុខមិនល្អសោះ»
«ខ្ញុំមិនអីទេ»ខ្ញុំញញឹមបញ្ជាក់ថាមិនអីពិតមែនតែការពិតវាមិនដូចដែលបានឃើញនោះទេ
«ពោះឯងកាន់តែធំហើយទៅណាមកណាម្នាក់ឯងមិនល្អទេ»
«បាទខ្ញុំដឹងហើយ»
«ទៅញុំាអីសិនទេ រួចចាំខ្ញុំជូនទៅផ្ទះ»
«បាន»ខ្ញុំក៏យល់ព្រមគេបបួលហើយបដិសេធដូចមិនសម