My Sweet revenge
"Yoonie...မုန့်သွားစားကြမယ်လေ"
"သွားနှင့်ကြ....ငါ ဒါလေး ပြီးအောင်ဆွဲလိုက်ဦးမယ်..."
Hoseokအမေးကို ခေါင်းပင်မမော့ဘဲ ဖြေလိုက်ကာ သူဆွဲလက်စ ပုံကိုသာ အာရုံစိုက်နေသည်မို့ ရပ်စောင့်နေကြသော ကျန်တဲ့သူများကို Hoseokအားနာလာရသည်မို့ ဆက်မခေါ်တော့ဘဲ
"မြန်မြန်ဆွဲပြီး လိုက်လာခဲ့နော် ငါတို့ ဟိုမှာစောင့်နေမယ်"
ဟူ၍ပြောလိုက်တော့ အဖြေအဖြစ် အင်းတစ်လုံးနှင့်အတူ ခေါင်းညိမ့်ပြမှုတစ်ခုကို လက်ခံရရှိလိုက်သည်။
Hoseokတို့လဲ ထွက်သွားရော အောက်သို့ခေါင်းငုံ့ထားသော ကောင်လေးမှာ ခေါင်းလေးပြန်မော့လာရင်း နံဘေးရှိ ပြတင်းတံခါးမှတစ်ဆင့် လှမ်းမြင်နေရသော ခေါင်မိုးနီနီဆီသို့ တမေ့တမောငေးနေပြန်သည်။
ဒီအချိန်ဆို Hyungဘာလုပ်နေလောက်မလဲ?
Jimin Hyungနဲ့ ထမင်းပဲသွားစားနေမလား?
ဒါမှမဟုတ် အခန်းထဲမှာပဲ စာအုပ်များဖတ်နေမလား
ဒီအချိန်ဆို အခန်းထဲမှာ လူရှင်းနေလောက်ပြီဆိုတော့ အခန်းထဲမှာပဲရှိလောက်တယ်။
သတိရလိုက်တာ Hyungရယ်......
တွေ့ချင်လိုက်တာ.....
ဘယ်လောက်ပဲ ရှောင်ပေးပါ့မယ်လို့ ကျွန်တော်ကြွေးကြော်ထားထား
တကယ်တမ်းကျ ခက်လိုက်တာ.....
မတွေ့အောင်ရှောင်ရတာ ဘယ်လောက်ပင်ပန်းတယ်မှတ်လဲ....
ဟင်!!!!
နှစ်လပြည့်တော့မယ်
Hyungရှေ့ရောက်မလာတာ နှစ်လတောင်ရှိတော့မယ်...
သတိရော ထားမိရဲ့လား Hyung....
အတွေးတို့မဆုံးခင်မှာပင် မျက်ရည်တို့ဝဲတက်လာသောကြောင့် မျက်တောင်တို့ကို ခပ်မြန်မြန်ခတ်ပစ်လိုက်ကာ သိမ်းဆည်းလိုက်သည်။
YOU ARE READING
My Sweet Revenge
Fanfiction"ယောက်ျားလေးတစ်ယောက် Omegaဖြစ်တာ ရှက်စရာမဟုတ်ဘူးလို့ ခံယူထားပေမယ့် ခင်ဗျားအတွက် ကျွန်တော့်ဖြစ်တည်မှုကို ဘဝမှာ ပထမဆုံးမုန်းတီးမိခြင်းပဲ" Min Yoongi "နေရာမရှိပါဘူးလို့ပြောထားရက်နဲ့ ဇွတ်တိုးဝင်တာတော့ မင်းအပိုင...
